| « Poprzednie hasło: DREWNICZY | Następne hasło: 1. DREWNIK » |
DREWNIEĆ (2) vb impf
Teksty nie oznaczają é; pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak Cn).
Fleksja
| inf | drewni(e)ć | |
|---|---|---|
| indicativus | ||
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | drewnieję | |
inf drewni(e)ć (1). ◊ praes 1 sg drewnieję (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.
Drętwieć, sztywnieć; kostnieć (z zimna lub ze strachu); obrigere Calep; in lignum mutari Cn (2): y ſłyſząc ony Duchá S. pełne á mocne ſłowá: drzżeć y práwie drewnieć pocżął SkarŻyw 165; Obrigeo – Odzimna drewnieię. Calep 715b.
Synonimy: cierpnąć, drętwieć, krzepnąć, martwieć, twardnieć.
Formacje współrdzenne: zdrewnieć; zdrewniewać.
KN