[zaloguj się]
[pdf]

MARTWIEĆ (12) vb impf

a pochylone; w formach osobowych e jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 mårtwieję
3 mårtwieją
praet
pl
1 m pers -chmy mårtwieli
3 subst mårtwiały

praes 1 sg mårtwieję (5). ◊ 3 pl mårtwieją (5). ◊ praet 1 pl m pers -chmy mårtwieli (1). ◊ 3 pl subst mårtwiały (1).

Sł stp: miertwieć, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Drętwieć, tracić czucie, przytomność, obumierać; dirigere Mącz, Calep, Cn; obtorpere Mącz, Cn; obtorpescere Mącz; demori, deperdere sensum, emori, stupere, tardescere Cn (12): Sercze drzy zyly martuieia [!] Wſytky czlonky iuż truchleia. RejKup o5, c2; Mącz 89d, 459a; wſzákże ſye tylko ſámym ludziom to przydawa/ iż im ty żyły martwieią: bo to ieſt Páráliż SienLek 142v; Y będąc w onym ſrogim zimnie/ gdy iuſz krew ſię w nich zśiádałá/ [...] á cżłonki martwiáły/ y wnętrznośći ich zárażáło zimno ono: mowili y śpiewáli SkarŻyw 207; MWilkHist C4v, D; KochPhaen 11; GosłCast 19.

mariwieć od czego, z czego (1): Dirigeo ‒ Od zijmna boiazni, albo z inſzego przipatku martwieą [!]. Calep 327b.

W porównaniu (1): Tákie to tám było drżenie Ziemie/ ták ſtráſzne trzęśienie. Zechmy iáko drwá martwieli MWilkHist D2v.

W charakterystycznych połączeniach: cżłonki martwieją (2), żyły (4).

Synonimy: drewnieć, drętwieć, »nie czuć się«.

Formacje współrdzenne cf MARTWIĆ.

MM