Człowiek uczony; nauczyciel; tu bibl. uczony w Piśmie [didascalus – uczyciel Murm 178, BartBydg; mistrz, nauczyciel Mącz 87d, Calep; διδάσκαλος ‒ mistrz, nauczyciel Cn]: finees, on caplan, y Abdas [!] Dyascolus [!] y Ivdas levita [sacerdos nomine Finees et Adda preceptor, et leuites nomine Agges], czy drvdzi stampowaly [...] od Galileey do Ierusalem SprChęd 124; didaskoly, spokolenya onego zydowie y kaplany, wesly ssa wrade spolem [...] rzekl gesth donych Levi, on Doctor [...] wzialgo [Jezusa] cziecz moy Didascolus Symeon narenczą sswoye [...] rzekli ssa Didascolowie dolewi [...] rzekli do Levi Doctora ony wssidczi starssy Arczibyskvpowie y kxiazentha caplanska SprChęd 130 [cf O troich doctorach abo vczonych wzákonie v świętych Euangeliſtwów [!] czytámy [...] Na cześciéi wſpominaią piſarze/ ktoré my proſto doctormi wykładámy [...] Po tych byli inſzy ktorzy zakonu vczyli/ dwa Meżowie poważni i ſtarzy/ ktoré z vrzędu ich zowią po grecku Nomodidaskalus. Przy ktorych w Hieruſalem inſzych mężow [...] vczonych było śiedmdźieśiąt/ ktoré zwáno nomikus [...] Naiduie śię Łu. 2. czwarté imię didaskali/ ale ty zdoctormi zakonu iedny być powiedaią MurzNT 174].