[zaloguj się]
[pdf]

DZIANY (9) part praet pass

dziany (3), dzian (1), dziany a. dzian (5); dziany WujNT, GosłCast; dziany : dzian Mącz (1 : 1).

dziån; dziån- (3) Mącz, WujNT, GosłCast, dzian- Leop (2).

Fleksja
sg
mNdziåny, dziån fNdziånå
pl
N subst dziåné
inne formy
sg A - dziåną; sg I - dziåną

sg m N dziåny (1), (praed) dziån (1). ◊ f N dziånå (3); -å (1), -(a) (2). ◊ A dziåną (2). ◊ I dziåną (1). ◊ pl N subst dziåné (1).

Sł stp s.v. dziać, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

1. Wiązany, wykonany splotem oczkowym na drutach lub szydełkiem; acu pictus Mymer1, BartBydg; nexilis, textilis Cn (7): Vestis acu picta. Geſtryckt. Dziana. tkana. Mymer1 [312]v; Száty drogié koſztowné, y tákié, iákié od żadnégo przed tym nie były dźiané GosłCast 4. [Ostatni cytat może należeć też do znaczenia 2.]
Wyrażenia: »suknia dziana« (2): Iezu kthoris odzienie twoie rozdzielić á na ſuknię dzianą Loſy miotać dopuſcił. TarDuch C6; A byłá tá ſuknia nie ſzyta/ od wierzchu cáło dźiana [desuper contexta per totum]. WujNT Ioann 19/23.

»szata dziana« (1): vestis acupicta, shata dzyana BartBydg 169b.

a. Haftowany, wyszywany; plumarius Vulg (2):
Wyrażenie: »robota dziana« = haftowanie, wyszywanie (2): Dzieśięć Opon ze Lnu biáłego kręconego z iedwabiu modrego Páwłocánego Kármázynowego bárzo iáſnego przemiennych máśći/ robothą dziáną udziáłaż [opere plumario facies] Leop Ex 26/1, Ex 35/35.
2. Uczyniony; gestus Mącz (2) : Tu si hic sis aliter sentias, Byś ná moyem mieyſcu był álbo byś mną dzian był/ ynáczey byś o tym dzierżał. Mącz 155d, 144d.

Synonimy: 1. tkany, więziony; a. haftowany, tkany; 2. uczyniony.

Cf DZIAĆ

SB