[zaloguj się]

DZIEWCZYNA (1) sb f

Fleksja

G sg dziewczyny.

stp, Cn brak, Linde XVII w.

Dem. oddziewka” ‘córka’; tu: w funkcji hipokor.: w co mię nieſzczęsćié moię dźiś wpráwiło/ Płákáć nád głuchym grobem méy wdźięcznéy dźiewczyny/ Y ſkárżyć ſye ná ſrogosć ćięſzkiéy Proſerpiny. KochTr 4.

Cf DZIEWCZĄTKO, DZIEWCZĘ, DZIEWCZYNECZKA, DZIEWCZYNKA, DZIEWECZKA

SB