[zaloguj się]
[pdf]

EURUS (9) sb m

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg pl
N eurus
G eurusa
D eur(o)m

sg N eurus (7). ◊ G eurusa (1). ◊ pl D eur(o)m (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. wiatr.

Wiatr wschodni lub południowo-wschodni (z greckiego ε᾽υ̃ρος) [eurus ‒ Osterwind Zachodu wiatr (błędnie zam. ze wschodu wiatr) Murm 18; ‒ wiatr od wschodu słońca Calep; eurus alias subsolanus ‒ wiatr od wschodu słońca Mącz 109c; wiatr wschodnemu poboczny ku południowi – eurus Cn] (9): wiáthr ktory zowiemy Eurus v nich pánuie. BielKron 445, 444v, 445 marg; KochPs 116; Eurus/ Notus/ Zephirus/ y Aquilo oſtry: Cztérzey bráćia przy woźie [świata] idą KochMRot C; KołakCath B4v [2 r.]; Trzeći áffekt ieſt Nádźieiá do ktorey tu możeſz przydáć y weſele. Rownamy ten zamętek do Euruſá wi[á]tru wſchodniego. Bo tám z tego kątá wyglądamy ſłońcá y dniá cżekamy/ ná támtę ſtronę obrácamy Kościoły KlonFlis A4v; Zimá k themu przeciwna/ iuż też tuż nádchodzi/ Wten cżáś [!] Eurus nawięcey żeglarzom ſzkodzi. PudłDydo B2.

Cf EUROAKWILO, EUROKLIDON, EURONOTUS

AK