lek. Śluz według ówczesnej medycyny jedna z zasadniczych cieczy ustroju ludzkiego lub zwierzęcego, rownież wszelka wodnista nieczystość organizmu; także śluz zgęszczony, smarki, plwocina;
phlegma, pituita Mącz; flegma wilgotność w ciele ludzkim wodnista jedna ze czterech przednich, φλέγμα dicitur humor in corpore frigidus, humidus, certam sedem non habet, sed sanquini permistus, per totum corpus funditur, muccus, phlegma, pituita Cn (239):
Murm 64;
Ma mocz [fijołkowy korzeń] kaſzel vſmierzać/ charkanie wywodzi/ tho ieſth cżym cżłowiek charka, flegmą, flegmę lipką ſcieńcża FalZioł I 69c;
ma tę mocz ten konfekt: iż flegmę grubą/ zagniłą/ klijowatą z pierſi/ z żołądka: wymiata FalZioł V 81v;
Imbier w miedzie przyprawiony/ zagrzewa żołądek/ flegmę j inſze wodnoſci w nim wyſuſza FalZioł V 82v,
I 3b [2 r.],
6a [2 r.],
7a,
7d,
10b (
106);
Gdzież ieſt nauka iż mozg cżworako ſie cżyſci. Na pirwey od zbytku wilgotnoſci wodnych, á to bywa przez ocży, Drugie od wilkoſci melankoliey to bywa przez włoſi. Trzecie od kolery, á to bywa przez vſzy, Cżwarte od flegmy, á to bywa noſem. GlabGad A7;
Bowiem noſ ſie ma v głowy iakoby wychod v zamku albo v wieże, przez ktori flegma y wſzytka plugawoſć głowna cżyſci ſie od mozgu. GlabGad B7;
Trzecia [wilgotność] ieſt flegma, z materiey mokrey á zimney, tą ma ſwe właſtne mieſtcze w płuczach. GlabGad E2;
gdy ſie takowa gruba flegma zaſtanawia wſtawiech przy biodrach tedy onę boleſć zową lekarze Sciatica GlabGad 12,
A7v,
B3v,
B7v,
B8,
C (
33);
Sapor wielkiey ſłodkoſci Trawi w nas wilgotnoſci Flegmę y żadliwoſci Y brzytkoſci. LudWieś B4v;
RejKup R;
RejWiz 61v,
117v [3 r.];
Pituita, Flágmá/ To yeſt/ wodá we krwi tákowa yáko ſmárki z vſt/ álbo z noſá pochodzą. Mącz 298a;
Charcham/ z cięſzkością flágmy zbywam. Mącz 374a,
I48b,
189a,
266b,
299d,
415c,
502d;
Czwarta wilgość Pypeć: Láćinſkie/ Pituita: Greekie/ Flegmá: wilka á źimna/ podobná Wodźie: ma ſwe mieyſtce/ w Pęchyrzu/ á oddech iey/ Vſtá. SienLek 28v,
8,
9v marg,
11v,
21v,
24v (
17);
RejZwierc 3v [2 r.];
Niemożeć być ciáło zdrowe/ y niemoże ná wſzem ſpoſobne/ gdźie woynę wiedźie ſkorá skośćiámi/ flágmá ze krwią [pituitae cum sangnine]/koláná z goleniámi ModrzBaz 21v;
Tenże żywot ieſli phlegmą zbytnią ſye nádmie/ [...] nic mieć nad wodę tę/ y iéy błotem ćiepłe okłádánié/ lepſzégo niemoże. Oczko 15,
13 [2 r.],
14v,
15,
22v,
35v;
Calep 801a,
809b.W połączeniach szeregowych (42): Ty Koczenki z Arabijey przywożone/ wywodzą Melankolią s cżłowieka y flegmę FalZioł I 128c, I 7b, 12d, 31b, 46d, 49c (30); GlabGad Hv; A od tądże cżtery wilkoſći znákomite/ Kreẃ/ Kolerá/ Flegmá y Melankolia. SienLek 1, 21, 21v, 23v [2 r.], 42 [3 r.], S2; RejZwierc 3v; Oczko 33v.
W charakterystycznych połączeniach: flegmę ciągnąć, czyścić (9), odmiękczać, pobudzać (3), purgować (purgujący) (11), spychać, ścieńczać (3), trawić (trawiący) (10), ukrawać; flegma ciężka, gruba (15), klijowata (7), kwaśna, lipka (9), mokra, mozgowa, słodka (3), słona (8), spalona, spiekła (2), wilgotna (wilka) (2), wodna, zagniła (2), zimna (6).
Frazy: »flegma skrzypi« (
1):
[na starość] áno iuż flegmá w pierſiach ſkrzypi/ áno iuż dycháwicá mowić nie dopuśći RejZwierc 160v.»flegma (u)dusi« (2): wneth z oney bieſiády áno go [oźralca] iuż kátárrus męczy/ kolerá pali/ flegmá duśi RejZwierc 59v, 160.
Szereg: »pypeć, (wozgrza) albo flegma« [szyk 8 : 1] (9): niemoc oná ieſtći z Pypćiá álbo flegmy SienLek 24v; trzećia [wilgotność] ktoréy pánuie źiemiá/ zową ią z Grecká látinowie Phlegma, á my pypćiem/ niéktorzy wozgrzą álbo flágmą SienLek V2, 9v, 29, 29v, 41, 41v, S2, V4.
a. Dolegliwości związane z katarem; pituita BartBydg (2): Pituita, flegma, plfaczka, ryma, morbus est ex catarrho proveniens, graece dicitur phlegma, et est infirmitas haec, quae accidit ex abundantia phlegmatis BartBydg 116v; Mącz 301b.