[zaloguj się]
[pdf]

FRANT (12) sb m

a jasne.

Fleksja
sg pl
N frant frantowie
D frantowi
A franty
I franty
V francie

sg N frant (4). ◊ D frantowi (2). ◊ V francie (1). ◊ pl N frantowie (3). ◊ A franty (1). ◊ I franty (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (jeden z tych samych przykładów) – XVIII w.

1. Człowiek chytry, oszust, szalbierz; także wymuszający co od kogo podstępem i siłą; graphicus, nugator, sycophanta Cn (11): Tegoć w żadnych Kronikach niemáſz/ tylkom to ſłychał od oycá ſwego/ kthory wſzytki dobrze znał/ y widał co cżynili/ áleć thego więcey było niżli thu piſzę/ z dawná Frántowie ná świećie. BielKron 420v, 362 marg [2 r.]; Ták záżywam z ſwymi śmiechu/ Nie záśiadam z Fránty w Cechu. RybGęśli B2v; CiekPotr 73; Do przyiaćielá fárbowánego. Drzewiey mię ty nie przyſtánieſz fránćie prześládowáć/ Aż ſię muśiſz podárkowi memu obrádowáć. KlonWor *1v.

W połączeniach szeregowych (2): Nań [na Judasza] pátrzą za nim idą Cygáni y zdraycy/ Oſzuſtowie y łgarze/ zboycy/ świętokraycy: Obłudni ludźie wſzyſcy/ niepewni frántowie/ Mrugałowie nieſzcżerzy/ y Sykofántowie. KlonWor 28, 34.

Zestawienie: »Stary frant« (osoba dramatu) (2): STARY FRANT, álbo CZART. GosłCast kt, 13.
Przen: Człowiek frywolny, nie przestrzegający norm oficjalnej moralności (tu o Owidiuszu) (1): Tytiron/ Georgicon/ cnégo AEneidy Fránt/ Nazo/ Tomitunus/ niezáginą nigdy GosłCast 10.
2. Współbiesiadnik; sodalis Mącz (1): Sodalis, Towárziſz. Proprie in rebus levioribus utpote conviviis Bieſiedniczi towárziſz/ Fránt też niektórzi zową. Mącz 398c.

Synonimy: 1. łgarz, oszust, sykofant, szalbierz; 2. »biesiedniczy towarzysz«.

TZ