[zaloguj się]
[pdf]

FUNDUSZ (9) sb m

Fleksja
sg pl
N fundusze
G funduszu
A funduszé
L funduszu funduszåch

sg G funduszu (1). ◊ L funduszu (1). ◊ pl N fundusze (3); -e (2), -é (1) SarnStat (2 : 1). ◊ A funduszé (3); -é (2), -e (1) SarnStat (2 : 1). ◊ L funduszåch (1).

Sł stp brak, Cn s.v. fundacyja, Linde XVIII w.

1. Majątek ziemski stanowiący podstawę uposażenia, źródło dochodu (zwłaszcza duchowieństwa); reditus annui templo donati Cn [fundus est mansio alicuius cum accessionibus, ut domus, terra, ligna, ager, aqua ‒ siedlisko BartBydg; grunt aliter plac, rola, pole; włość, klucz – fundus Cn] (7): A Iż to bydź może/ że ſie nie wſzyſcy z liſty ſwémi ná dániny/ záſtáwy/ lenná álbo funduſzé/ okazáli SarnStat 1130, 85, 93.
Szereg: »fundusz, (i, albo) nadanie (duchowieństwu a. kościelne)« (4): o funduſzach álbo nádániu kośćielnym/ to ieſt/ Poświątnym [de ipsis fundis, Ecclesiis dotatis, alias o poświętnym JanStat 236] SarnStat 214, 84, 92 [2 r.].
2. Fundacja, nadanie, uposażenie lub dokument nadania (2): Tedy dvchowny ſzędzia zoſtaviwſſi go przytem czo na fundvſſv ma [quod in litteris fundationis habet JanStat 236] abo poſſeſſią iemv pąn przyzna, abo nanie ſlvſnie doviedzie. ComCrac 20, 20.

Synonimy: 1. nadanie, poświątne; 2. nadanie.

Cf FUNDACYJA

MB