[zaloguj się]
[pdf]

GIEŁK (12) sb m

giełk (12), [giełch (Linde)], [giełć].

e jasne.

Fleksja
sg pl
N giełk giełki
G giełku
A giełk
L giełku

sg N giełk (2). ◊ G giełku (1). ◊ A giełk (6). ◊ L giełku (1). ◊ pl N giełki (2).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

Wrzawa, gwar, hałas (12): ieden ſlepy ſiedzątz podle drogi/ ſlyſſątz wielki gielk ludu/ pocżął pytatz tzoby to bylo. OpecŻyw [61]v, 24; BielŻyw 159; żadna okwitość ludzi á ich giełk/ iego tak cżytaniu iáko piſániu [...] nie ieſt naprzeſzkodzie KwiatKsiąż G3v; A w. m. pánie Myſzkowſki przy tym giełku ſłow nikcżemnych moich/ zle ſie wyleżawſzy/ y cżás prożno ſtráćiwſzy/ poſpieſzay ſie w drogę GórnDworz S3, S3v; Z dział ſtrzelbá długo trwáłá/ w káżdym kącie giełki. StryjWjaz C; StryjKron 175; A gdy przyſzedł Ieſus w dom kśiążęćiá/ y vyźrzał piſzczki y tłum ludźi giełk czyniący [turbam tumultuantem]/ rzekł WujNT Matth 9/23; [virzáwſzy piſzczki i tłuſzczą, tkórąto [!] giełć czyniła MurzNT Matth 9/23.]
Szeregi: »giełk, krzyk, huk« (1): vſłyſzawſzy nowy gielk krzyk/ huk zá ſobą oglądáiąc ſie pytáli/ coby tám było StryjKron 390.

»wołanie i giełk« = clamor vel strepitus JanStat (2): ale więtſſeé gielki ij wolanijé/ij ciżba byla w ludziech OpecŻyw 132v; SarnStat 784.

[Przen: Liczne zgromadzenie, życie światowe: nie chodzą ná bieſiády/ ſtrzegą ſie giełchu świátá tego WujPos 1573 216 (Linde).]

Synonimy: gałuch, gomon, gwar, hałas, krzyk, rozruch, tumult, wrzask, wrzawa.

Cf ZGIEŁK

AL