[zaloguj się]
[pdf]

GŁADZONY (5) part praet pass impf i pf

impf (3) RejAp, BiałKat, GosłCast, pf (2) Leop, KochSob.

a oraz o jasne.

Fleksja
sg
mNgładzony
pl
N subst gładzoné
inne formy
m a. n G - gładzon(e)go

sg m N gładzony (2). ◊ m a. n G gładzon(e)go (1). ◊ pl N subst gładzoné (2); -é (1), -(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

1. Gładki, o równej powierzchni, bez chropowatości, wypolerowany; expolitus, levatior, levatus, levigator, levigatus, limatus, lubricatus, politus, punicatus, rasilis Cn (3):
Wyrażenia: »czoło jak marmor gładzony« (1): Nos iáko ſznur vplećiony: Czoło iák mármór głádzony KochSob 68.

»kamień gładzony (1): áno buduią dom boży wielki: á kośćiol z kámieniá głádzonego [ex lapidibus politis] Leop 3. Esdr 6/9.

W przen (1): Ale żeby on drugim/ álbo drugi z niego Zył: ten tor ieſt głádzony/ żywotá ludzkiégo GosłCast 43.
2. Unicestwiany (2):
a. Znoszony, kasowany, puszczany w niepamięć (1):
Fraza: »grzechy bywają gładzone« (1): Którymi ſpoſoby grzéchy bywáią głádzoné. BiałKat 161 marg.
b. Tępiony, niszczony (1): A tu Pan vpomináć racży káżdy koſcioł [...]/ áby takie ſpráwy ktoreby namniey odſtępowáły od ſzcżyrey woley/ náuki/ [...] były w nim przeſtrzegáne/ głádzoné/ wymiotáne. RejAp 30v.

Synonim: 1. rowny.

Cf GŁADKI, GŁADZIĆ

AL