[zaloguj się]
[pdf]

GNOJEK (4) sb m

Teksty nie oznaczają ó oraz é; e jasne.

Fleksja
sg pl
N gnojek gnojkowie
G gnojku gnojk(o)w

sg N gnojek (1). ◊ G gnojku (1). ◊ pl N gnojkowie (1). ◊ G gnojk(o)w (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

1. Dem. od „gnoj” ‘nawóz’ (1): też nie wádzi/ ieſli cżás ieſt/ nowinki pokopáć/ gnoyku powoźić RejZwierc 110v.
2. Człowiek leniwy; murcus Calep, Cn; reses Calep (2): Murci – Leniowie, gnoikowie. Calep 681a, 917a.
3. Może człowiek brudny lub owrzodziały; fimeti incola, e sterquilinio efossus Cn (1): Naydźieſz wiele opiłych/ ſzalonych żebrakow/ Choćia chorych/ vłomnych: y rozpuſtnych żakow: Zazdrośćiwych/ ſwarliwych: gnoykow y kálikow KlonWor 50.

Synonimy: 2. gniećba, gnus, gnuśnik, leniwiec, leń.

Cf GNOJ

KW