Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: (GRĘPLOWNIK)

Następne hasło: [GRĘPŁOWNIK] »

[GRĘPŁA sb f

Fleksja

	sg	pl
N	grępła
G		krępli

sg N grępła. ◊ pl G krępli.

Sł stp brak, Cn: grępla, Linde XVIII w.: grępla.

Znaczenia

1. [bot. Dipsacus Fullonum L. (Rost: karty, ogrodna szczotka); gatunek ostu którego główki kwiatowe służyły do czesania wełny]
2. [Szczotka druciana do czesania i drapania wełny]

1. bot. Dipsacus Fullonum L. (Rost: karty, ogrodna szczotka); gatunek ostu którego główki kwiatowe służyły do czesania wełny; carduus, dipsacus, hippophaeston, spina fullonia a. fullonica Cn: Grępłá/ Carduus, dipsacus. Volck Ggg.

2. Szczotka druciana do czesania i drapania wełny; carmen, ferreus hamus, pecten fullonis Cn:

Wyrażenie: »krępla sukienicza«: 8 par krępli sukieniczych InwMieszcz 1569 nr 143.

Synonimy. 1. karta, »knapie szczeci«, »knapie szczotki «, »knapske szczotki«, »szczeć głucha«, szczotka.]