[zaloguj się]
[pdf]

HARCOWANIE (4) sb n

Oba a oraz o jasne (w tym w pierwszym a 1 r. błędne znakowanie); e z tekstu nie oznaczającego -é.

Fleksja
sg
N harcowanie
G harcowaniå
L harcowaniu

sg N harcowanie (2). ◊ G harcowaniå (1). ◊ L harcowaniu (1).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVIII w.

Potyczka, utarczka pojedynczych jeźdźców przed bitwą na oczach obu wojsk nieprzyjacielskich; stratagema, velitaris pugna, velitatio Mącz (4): Velitatio, Vtaczká/ hárcowánie. Mącz 478b, 420b, 478b; káżdy záſie z tych Beglerbekow [...] máią ſwoie ktorym też roſkázuią y rozrządzą ie/ gdźie ktory ma ſtać/ niektorzy ná Cżole/ [...] drugie ná zad/ drugie ná przodek dla hárcowánia/ tákie zwáno Trinárcy álbo Timoriaty Cháſylary BielSpr 54v.

Synonimy: potka, potykanie, utarczka.

Cf HARC, HARCOWAĆ

KN