[zaloguj się]
[pdf]

INJENIJUM (6) sb n

Zawsze: inge-.

e jasne.

Fleksja
sg pl
N injenijum injenijå
D injenijum
inne sg G (lat.) - ingenii

sg N injenijum (2). ◊ D injenijum (1). ◊ pl N injenijå (1). ◊ (lat.) sg G ingenii (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Bystrość umysłu, rozumu, natura [ingenium – dowcipność Mymer1 22; – dowcip, dowcipność BartBydg; ‒ dowcip, rozum Murm 48; – rozum, dowcip, przyrodzony Mącz 145d; – dowcip wrodzony Calep; dowcip; obyczaj; przyrodzenie; własność każdej rzeczy – ingenium Cn] (6): Tákże nam dziwno że ſie thy nieſpokoyne ingenia niechcą ná niey [mowie w piśmie o synu bożym] dotychmiaſt contentowáć. SarnUzn F3v; trudno bárzo tákiemu ingenium wytrzymáć możemy: gdyż ná kthórą iedno profesſią przypádnie/ w káżdéy iáko dómá Oczko A3; KlonŻal C2; wſzytkich fortun iego biskupa Nideckiego]/ niezániechaſz/ áby ſécretá ingenii iego mole pſowáć/ álbo prochem w kąćie leżąc/ zágnić miáły. KochCzJan A2v, A2v.
Wyrażenie: »injenijum wykrętne« (1): Więc ieſli też w zapiśie iáka oboiętność: Iuż przywodźi w wątpliwość drugiego máiętność. Ingenium wykrętne/ náćiągáiąc práwá Ná ſwą ſtronę/ by mu ſię iedno wlokłá ſtráwá KlonWor 7.

Synonimy: dowcip, dowcipność, rozum.

TZ