[zaloguj się]
[pdf]

ISTOTNOŚĆ (7) sb f

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w istotny i w -ość).

Fleksja
sg
N istotność
G istotności
A istotność
I istotnością
L istotności

sg N istotność (3). ◊ G istotności (1). ◊ A istotność (1). ◊ I istotnością (1). ◊ L istotności (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Wiarygodność, gwarancja [czego] (4): Iſtotność ſłow Duchá ſwiętego RejAp 196 marg, 193v, Dd4v; Iſtotność ob[ie]tnic Páńſkich [w] ſwiątoſciach i[ego] RejPos Ooo4 marg.
2. teol. Istota (essentia), u Boga tożsama z istnieniem (exsistentia); dotyczy terminologii związanej z katolicką nauką o Trójcy Świętej, a szczególnie pochodzenia Trzeciej Osoby Boskiej (3): Duch S. pochodzi od oycá y od syná/ ták iáko od iednego pocżątku y powodu/ iedną iſtotnośćią/ iednym thchnienim/ przez ſyná iáko iednoiſtotnego y iednoprzyrodzonnego. SkarJedn 292.
Wyrażenie:»istotność boska, bostwa« (1 : 1): o ich [Ormian] ſię wierze ták z ſtrony iedyney iſtotnośći Boſkiey/ y trzech Perſon/ [...] pilnie wywiádowáli. SkarJedn 314, 285.

Synonimy: 2. essencyja, substancyja.

Cf ISNOĆ, ISTNIENIE, ISTNOŚĆ, ISTOTA, JEDNOISTOTNOŚĆ, JEDYNOISTOTNOŚĆ, JESTNOŚĆ

WG