[zaloguj się]
[pdf]

JEDNOWŁAJDCA (2)sb m

jednowłajdca (1), jednowłajca (1); jednowłajdca StryjKron jednowłajca KochPs.

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w jedno); pierwsze a pochylone.

Fleksja
sg
D jednowłåjcy
I jednowłåjdcą

sg D jednowłåjcy (1). ◊ I jednowłåjdcą (1).

Sł stp brak, Cn: jednowładca, Linde XVII w.

Samowładca, monarcha absolutny; monarcha, orbis terrae princeps, principum princeps Cn (2):
Szereg: »monarcha albo jednowłajdca« (1): gdy Włodimirz był wielkim y ſławnym po wſzytkim ſwiecie Monarchą/ álbo Iednowłaidcą wſzyſtkich Zieḿ Ruſkich/ [...] przyieżdzáli do niego w poſelſtwach od rozmáitych Krolow/ [...] náuczyćielewie rozmáitych wiar StryjKron 135.
a. O Bogu (1):
Wyrażenie: »jednowłajca niebieski« (1): Przyznayćie/ o źiemſkié kráie/ Przyznayćie wſzytki rodzáie/ Władzą/ y możność wiecznému Iednowłaycy niebieſkiemu. KochPs 144.

Synonim: monarcha.

Cf JEDYNOWŁADCA, JENOWŁADECZ

LW