[zaloguj się]
[pdf]

JĘCIE (12) sb n

Fleksja
sg
N jęci(e)
G jęci(a)
D jęciu
A jęcié
I jęci(e)m
L jęciu

sg N jęci(e) (3). ◊ G jęci(a) (1). ◊ D jęciu (4). ◊ A jęcié (2). ◊ I jęci(e)m (1). ◊ L jęciu (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.

1. Schwytanie, złapanie; captura Mącz; prehensio Cn (10): botz iuż Iudáſz z miaſta wychodzi/ a s nim rzyſſá wielká żydow ku mému ięciu OpecŻyw 104v, 98v [2 r.], 109v; OpecŻywSandR nlb 4; Mącz 35b.

jęcie kogo (3): OpecŻyw 84v, 110; Iutrznia na pamiątkę ięcia y zmartwychwſtania pana Ieſuſowego WróbŻołt pp7.

jęcie czego (1): Captura piscium Yęcie ryb. Mącz 35h.

2. Narzędzie, którym się kogoś łapie; pułapka, potrzask, samołowka (1): Veniat illi laqneus quem ignorat. et captio quam ahſcondit appręhedat eum et in laqueum cadat in ipſum. Niechay przidzie na ten lud ſidło ktorego nie wie/ A tymże ięciem ktorego thai niechay będzie ięt/ á wto ſidło niechay wpadnie. WróbŻołt 34/8.
3. W terminologii specjalnej sofizmat, wykręt w dowodzemu dialektycznym (1):
Wyrażenie: »jęcie słowne« (1): Ceratinae, species argumentationis captiose. Chytry obyczay diſputowánia á yęcie słowne Mącz 48b.

Synonimy: 1. łapanie, poimanie, uchwycenie, ujęcie, ułapienie; 2. sidło.

Cf JĄĆ

JW