« Poprzednie hasło: KARMEZYNOWY | Następne hasło: KARMIĄC » |
KARMIA (180) sb f
-å- (71), -a- (4); -a- ForCnR; -å- : -a- Mącz (7 : 1), SienLek (19 : 2); końcowe a pochylone.
sg | pl | |
---|---|---|
N | kårmiå | kårmié |
G | kårmi(e)j, kårmie | kårmi, kårḿ |
D | kårmi | kårmi(a)m |
A | kårmią | kårmi(e) |
I | kårmią | kårmi(a)mi |
L | kårmi | kårmiåch |
inne | sg a. pl G - kårmi; sg G a. pl A - kårmi(e) |
sg N kårmiå (50). ◊ G kårmi(e)j (21), kårmie (2) Leop, KochTr. ◊ D kårmi (1). ◊ A kårmią (14). ◊ I kårmią (8). ◊ L kårmi (2). ◊ pl N kårmié (20); -é SienLek (2), -e (1) KochPieś, -(e) (17). ◊ G kårmi (9), kårḿ (2); kårmi : kårḿ FalZioł (1 : 2). ◊ D kårmi(a)m (1). ◊ A kårmi(e) (22). ◊ I kårmi(a)mi (3). ◊ L kårmiåch (20); -åch (4), -(a)ch (16). ◊ sg a. pl G kårmi (4). ◊ sg G a. pl A kårmi(e) (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
karmia czyja (2): FalZioł I 75a; karmia twa niechay będźie ślaz s pokrzywámi wárzony SienLek 83v.
W przeciwstawieniu: »karmia ... picie« (5): OpecŻyw 90v; karmia dla tego dana żeby z niey ciało roſło, á ſiła ſie mnożyła, picie dla tego aby pokarm odmiękcżaiąc w żołądek wpuſzcżało. GlabGad F5, E8, F5v; Mącz 466d.
W charakterystycznych połączeniach: karmia czysta (2), dobra (2), gorzka, jadowita, klijowata, kosztowna (2), krolewska, lipka (3), mała, mleczna, (nie)smaczna (2), pieczysta, pożyteczna (2), przypraw(io)na (2), rozkoszna (2), rozliczna (3), słuszna, szkodliwa, zdrowa (7); karmi obfitość, rozpuszczenie; w karmi mierny; karmiej pokuszać, potrzebować, sięgać, szukać (szukanie) (2), ukęsać, zabraniać; karmią da(wa)ć (2), mieć (5), nosić (2), podawać, przeżuwać, przyprawiać (2), zagrzewać (2); w karmię kłaść (kładziony) (2), sypać (2); przymieszać w karmi, warzony.
»karmiej, w karmiach, z karmiami pożywać (a. używać); karmią żywić; karmi pożywanie; w karmiach pożywany« [szyk zmienny] (5 : 3 : 1; 2; 1; 5): BierEz M3v; Theż naprzeciwko ſuchotam/ ieſt dobry gdy gi vwarzyſz á s karmiami pożywaſz FalZioł I 117b; Pierſz w karmiach pożiwany cżyni dobre trawienie żołądkowi FalZioł III 11a; Tego cżaſu piecżyſtich karḿ vżyway FalZioł V 46, I 13a, 16c, 40a, 81b, 84a (12); GlabGad E8v, G4v; Yáko tedy pan Kriſtus ſlugi ſwe ſam opatrza/ y ſwem ye cyáłem á kármyą żywi/ dla thego áby yemu podobni byli GliczKsiąż D3v, D2.
»karmią trawić; (s)trawienie karmiej; karmia się (s)trawi (a. pocznie się trawić)« [szyk zmienny] (3; 2; 4): Też cżoſnek dobry ieſt barzo ludziem proſtym kmiotkom ktorzi iadaią grube rzecży zimne á piją wodę/ tedy cżoſnek trawi wnich ty karmie y niemoczi broni FalZioł I 6a; Przycżyna tego iż karmie lekkie richley ſie trawią y zdrowe ſą cżłowieku wſzelkiemu GlabGad G5, Ev [2 r.], E6, F6, G4, G5, K7v.
»karmia chłodna (a. chłodząca)« (2): GlabGad K5v; karmie theż máią być niechłodzące/ ále y owſzem/ tákie coby zágrzewáły SienLek 88.
»gorąca karmia; gorącość karmiej« (1; 1): Cżemu w ręku albo w inſzim cżłonku barziey ſparza gorącza karmia niż w vſciech albo wewnątrzu. GlabGad G5v, G5v.
»karmia gruba [w tym: człowiek grubej karmiej (5)]« [szyk 7 : 2] (9): ale Iaycza thwardo piecżone ieſt karmia gruba á lipka. FalZioł IV 20b; prżeto ludzie takowi żrą leda czo, by im tile dodał, a nie ſzkodzi im karmia by theż nagrubſza GlabGad K4; Zęby miąſſze á ſzyrokie cżłowieka grubey karmiey vkazuią GlabGad O2v, G5, M5v, Ov, O8, O8v, P7.
»karmia lekka« [szyk 2 : 1] (3): Pothym gdyby iuż chciała dziecię odſadzić/ nie ma to być nagle cżyniono/ Ale ie pierwiey przyłożyć lekkiem karmiam FalZioł V 37; GlabGad G5 [2 r.].
»miękka karmia« = pulmentum Mymer1, BartBydg; pulmentarium BartBydg (2): Mymer1 41v; Pulmentarium, myąkka karmya, potrava, pulmentum, vel dicitur quilibet cibus praeter panem. BartBydg 126b.
»karmia przyrodzona« = pokarm matki (1): iż pan Bog [...] po tych tho rodzicach chce myeć/ áby ten płod ſwemi pyerſiami/ á karmyą ſwą przyrodzoną żywili á wychowáli. GliczKsiąż D2.
»słodka karmia« (2): Cżemu ſłodkie karmie richley ſkwaſnieią w żołądku iako ieſt mleko, owoc, etc. GlabGad K6; SienLek 125v.
»karmia sucha« (1): te [zwierzęta] picia theż nie potrzebuią ku ſtrawieniu karmiey (chocia nie ktore piją dla łacznieyſzego weſzcia karmiey zwłaſzcża ſuchey do wnątrza) GlabGad Ev.
»karmia tłusta« [szyk 1 : 1] (2): ieſli śiárki wielé [w człowieku] winá ſye chronić/ ábowiem to wielé śiárki ma: tákieſz kármié tłuſté/ iáycá twárdo wárzoné álbo pieczoné SienLek Vuu4, 4v.
»wilg(otn)a (a. wilka) karmia« [szyk 2 : 1] (3): Przy tym Mamka ma iadać wilgotne karmie. FalZioł V 39v, V 40v; Wilkie á gorące [rzeczy] obieray/ ieſli gorący czás/ tym wilżeyſze karmie niech będą SienLek 5v.
»karmia zimna« (1): IEſtli ktore dziecię wpadnie w gorącżkę, Tedy naprzod mamka ma pożywać karḿ zimnych á wilgotnych. FalZioł V 40v.
»karmia, (a) potrawa« [szyk 2 : 1] (3): BartBydg 126b; RejWiz 48v; Troximos, uva edulis quae cibaria a Plinio vocatur, Grono winá ku karmi á potráwie náleżące nie ku pićiu. Mącz 466d.
»żywność i karmia« (1): Trafia ſie też iż ony żyły: ktoremi ſie płod w żywocie trzyma y zſtanawia/ przez ktore też żywnoſć y karmią bierze/ bywaią grubemi á lipkiemi wilgotnoſciami zatkane FalZioł V 29v.
Synonimy: gnarowanie, pastwa, pica, pokarm, potrawa, żywność.
Cf KARMICZKA
ZCh