[zaloguj się]

1. PICA (13) sb f

a jasne.

Fleksja
sg
N pica
G pice
D picy
A picę

sg N pica (7).G pice (4).D picy (1).A picę (1).

stp, Cn notuje, Linde także XVII (z Cn) – XVIII w.

Pożywienie, żywność, zwłaszcza pasza dla bydła; pabulum BartBydg, Mącz, Calep, Cn; pastus BartBydg, Mącz; nutrimentum, pasqua BartBydg; commeatus, farrago Calep (13): BartBydg 105; Pastus, Karmia/ páſtwá/ to yeſt bydlęcia żiwność/ picá. Mącz 282c, 495b; Farrago – Mieſſanina, dlia pice. Calep 408a, [744]b; [Ieſliby pice ſłomiáney nie doſtáło/ tedy chroſt zdrzewá bydłu dawáć. Cresc 1571 38 (Linde), 26 (Linde), 178 (Linde); Picá/ verbum est militare sive castrense, et significat pabulum, sive frumentum. Volck Qqq2v].

pica czyja (5): Commeatus – Ziwnoſzcz, pica zołnierskiego ludu. Calep 221b. Cf »bydlęca pica«.

Zwrot: »zgromadzać picę; zgromadzenie, zgromadzacz pice« (1;1:1): Pabulor, Zgromádzam picę dla bydłá/ też páſę. Mącz 272a, 272a [2 r.].
Wyrażenie: »pica bydlęc(i)a, dla bydła, prze bydło« [szyk 4:2] (4:1:1): Ervum Wyká którą konie/ tuczą/ Też, wſzeláka picá prze bydło. Mącz 108b; Pabulum, Bydlęca picá/ páſtwá/ kármia yáko yeſt trawá/ śiáno/ słomá/ śieczká. Mącz 272a, 259c, 272a [3 r.].

Synonimy: karmia, pastwa, pokarm, potrawa, spiża, żywność.

Cf PICOWAĆ

MN