« Poprzednie hasło: [KAŚCIZNA] | Następne hasło: KATAFALK » |
KAT (212) sb m
a jasne (w tym 7 r. błędne znakowanie).
sg | pl | |
---|---|---|
N | kat | katowie, kaci |
G | kata | katów |
D | katowi, katu | katóm |
A | kata | katy |
I | katem | katy |
L | kacie | kaci(e)ch |
V | kacie | katowie |
sg N kat (69). ◊ G kata (13). ◊ D katowi (12), katu (3) RejJóz, WisznTr, GosłCast. ◊ A kata (23). ◊ I katem (16); -em (2), -(e)m (14). ◊ L kacie (3). ◊ V kacie (5). ◊ pl N katowie (30), kaci (5); -i KlonWor; -owie : -i LatHar (1 : 1), SiebRozmyśl (8 : 3). ◊ G katów (6); -ów (1), -(o)w (5). ◊ D katóm (13); -óm (2), -(o)m (11). ◊ A katy (9). ◊ I katy (2). ◊ L kaci(e)ch (2). ◊ V katowie (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- Urzędowy wykonawca tortur i kary śmierci
(212)
- Przen
(26)
- a) Okrutnik, prześladowca (7)
- b) Diabeł (19)
- a. W funkcji przekleństw, wyzwisk i wykrzykników (8)
- Przen
(26)
kat nad kim (1): Proſtoc to ieſt/ iakobyś im ſwą ręką gardła porzezał i okrutnym kátem nad nimi zoſtáł MurzHist Nv.
W połączeniu z imieniem [imię + kat (2), kat + imię (2)] (4): Item szyekeyrą [...] vkradl kthorą v Jacuba katha kthori theraſz yeſth odprawyon zaſthawyl LibMal 1550/151, 1547/130v; BielKron 214v marg; SienLek 95.
W połączeniach szeregowych (3): Ale iż Kátowie/ Opráwcy/ Ceklarze w wielkiey nienawiſći y zelżywoſći v ludźi bywáią/ tho nieprzychodźi y przychodźić niema s ſtrony ich vrzędu GroicPorz h; CzechRozm 248, 248v.
W porównaniach (28): Szłam do sklepu przeſuſzać ſzat Then przybieżał iakoby kat Bych ſie była nie wydarła Mogł by mię był zbawić garła RejJóz F8, F3; Narzekaią na nedzni ſwiat Iż ieſt ſroſſy ſnaċ nizły kat. RejKup c8, g8v; MurzHist Nv; Ták zá námi cżás chodzi iáko kát s powrozem. RejWiz 53v, 55; Cáłą noc go miotłámi/ potym bicżmi ſiekli/ Potym y pochodniámi/ by kátowie piekli. RejFig Bb5v; Przywiedziono mu cżterzy chłopy ſzrámowáte/ Guzowáte/ węſáte/ práwie iáko káty. RejZwierz 26; BielKron 313; Carnifex per Metapho. Morderz/ Lotr/ Srogi by kát. Mącz 39a; á iż ten zakon ták ſrogi/ kthory nas iáko kát mordował/ zábijał [...]/ [Zbawiciel] łáſkáwſzy vcżynić racżył RejPos 179v, 164, 176; Stárość ſtoi nád ſzyią gorſza niż kát ſrogi HistLan B; ABowiem mądrego á pocżćiwego cżłowieká gniew roſtropny ná wiele ſie dobrych rzecży y obroćić y przygodzić może. Ale nie ták áby ſie ſrożyć miał iáko kát RejZwierc 77v, 33v, 116, 151v; CzechEp 25; Cokolwiek iedno pocżnę/ grzech ſię zá mną wlecże/ A zá grzechem ſumnienie/ ták iáko kát piecże ArtKanc P15v; Calep 382b; WujNT 382, Yyyyy4v; Wżdyć ią ſumnienié ruſzy/ któré/ by kát piecze GosłCast 72. Cf »jako kat stać«.
W charakterystycznych połączeniach: kat mierziony, misterny, niewierny (3), straszny, ziemski, złośliwy (złościwy) (6), zły (3).
»na kata gonić« = wdawać się w niebezpieczeństwo (1): Gdyż vcżniowie prawdźiwi Chriſtuſowi/ będąc iáko owiecżki bes rogow/ ná kátá gonić/ áni ná powroz nie máią CzechRozm 248v.
»poda(wa)ć katom, do kata; poruczyć katom; dać w moc katowi; katom podawany« = tradere tortoribus Vulg [szyk zmienny] (3 : 1; 1; 1; 1): A rozgniewawſzy ſie pan on iego/ porucżył go kathom RejPos 246v, 249; CzechRozm 248; Krew ſwą niewinną/ dałeś w moc kátowi GrabowSet E2; kiedyś też niewinnie ná śmierć był oſądzony/ kátom cżęſto podawány/ ſzárpány/ pchány/ zeplwány LatHar 290; WujNT Matth 18/34; SkarKaz 672a.
»katowi przyść, dostać się w ręce« [szyk zmienny] (1 : 1): Ut, Carnificinam subire Kátowi prziść w ręce. Mącz 39a; SiebRozmyśl H3v.
»jako kat [nad kim] stać« [szyk zmienny] (3): Sercze drżi Czarta ſię boy Bo yak kat nademna ſtoy RejKup cc7, ee5v; RejPos 305v.
»w ręku katow« (1): A ty naświętſza Pánno/ kiedyś go vyźrzáłá W ręku okrutnych kátów/ ledweś go poznáłá. SiebRozmyśl H2.
»kat abo (i) oprawca« (2): Bo iuż cżárt w tym dekrecie á w tym rozgniewániu Páńſkim á w potępieniu ſwym by ſtánął pośrzod niebá/ zawżdy przeklętym być muśi/ [...] á iáko kát ábo iáko opráwcá záwżdy ſzuka á pilen tego/ iákoby kogo do ſiebie poimáć á pozyſkáć mogł w towárzyſtwo ſwoie. RejPos 164, 167v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.].
kat na co (2): Ale gdy ſie też vda ná wſzetecżne á ná niepoććiwe ſpráwy/ iuż też niemáſz gorſzego káthá ná wſzytko ſkáżenie ciáłá/ iáko ieſt ten dobry pan. RejZwierc 140v, 223v.
kat nad kim (2): Miły miſtrzu obácż ſie/ przeſtań ſwey ſrogośći/ Nie odrażay od ludzi mnię wdzyęcżney młodośći Nie bądź kátem nádemną nie traṕ myſli moiey BielKom E3; RejZwierc 5v.
W charakterystycznych połączeniach: kat nieszlachetny, prawy, zły.
kat kogo, czego (1): ktorego [...] mieli w nienáwiśći iáko przeſtępcę zakonu/ brzydząc ſię im iáko katem oycżyzny y mieſzczan BibRadz 2.Mach 5/8.
»oddawać katowi; podan katom« [szyk zmienny] (1; 2): kthory nád nim záwżdy ſtał iáko opráwcá/ [...] á przewiodſzy ná nim práwo/ [...] oddawał go onemu ſrogiemu kátowi Cżártowi ſproſnemu/ ná wiecżne męki RejPos 33v, 247v, 249.
»przyjść w ręce katom« (1): ápelluy pilno do miłoſierdzya Pańſkiego ſwięthego/ á wołay do niego [...] zmiłuy ſie nádemną/ ták iáko ſie tu opowiedáć racżyſz/ dobrowolnie á z Boſkiego miłoſierdzia ſwoiego/ ábych ia nie przyſzedł s ſrogośći dekretow twoich w ręce kátom tym/ o ktorych mi tu Pánie moy opowiedáć racżyſz RejPos 249v.
»srogi, okrutny (jest) kat« [szyk 9 : 1] (7 : 3): RejKup dd5v; RejWiz 170v; O ſrogiſz tho kát moy miły brácie/ á nie podobien ku kátowi ſwiátá tego [...]. Ale then okrutny kát piekielny/ y nád duſzą nędzną y nád ciáłem nigdy ſie vcieſzyć nie może/ s pomſtámi ſwemi RejPos 249v, 33v, 141, 168, 249v [2 r.], 328.
»kat a morderz« (1): Othoć zoſtháwił [Mateusz święty] plaſtr y obronę/ iáko ſie maſz bronić temu okrutnemu kátowi á morderzowi ſproſnemu twoiemu/ y tym wſzytkim iádowitym żądłom iego. RejPos 328.
»kat a oprawca« (1): Pátrzayże iákiego ſrogyego kátá á iákiego opráwcę nád ſobą vſtháwicżnie maſz cżártá ſproſnego RejPos 168.
»wie go kat« (1): Mowi ten Kryxman: wie go kát co gdacże/ Ięzyk mu ſkacże. KlonFlis H2v.
»porwany katu« (1): Gdy ſie oniey ty głoſi rozlecżą po ſwiatu Skarzeć ią iey niecznota porwana tam katu RejJóz I5.
Synonimy: butel, ceklarz, małodobry, oprawca, siepacz, szargant, szargarz, szerga.
AL