Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: AUGUSTYNIJANIN

Następne hasło: [AUGUSTYNIK] »

AUGUSTYNIJANUS (2) sb m

augustynijanus a. augustynijanin a. augustynijan.

Nagłosowe a prawdopodobnie pochylone (pisane dużą literą); -an- (1) SkarŻyw, -ån- (1) KrowObr.

Fleksja

	pl
N	åugustynijåni
G	åugustynijan(o)w

pl N åugustynijåni (1). ◊ G åugustynijan(o)w (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu: augustyjan, augustyjanin.

Znaczenia

Zakonnik reguły św. Augustyna (2)

Zakonnik reguły św. Augustyna (2): Ci mniſzy zową ſie Auguſtyniani KrowObr 136; Przeor ieden Auguſtyniánow był mu wielkim nieprzyiaćielem SkarŻyw 311.

Cf [AUGUSTNIK], AUGUSTYN