« Poprzednie hasło: (KOŹLEĆ) | Następne hasło: [KOŹLĘCE] » |
KOŹLĘ (31) sb n
koźlę (29) [w znacz. 1.], koźlęta pl t (2) [w znacz. 2.]
-ź- (23), -z- (8).
o jasne.
sg | pl | |
---|---|---|
N | koźlę | koźlęta |
G | koźlęcia | koźląt |
D | koźlęciu | |
A | koźlę | koźlęta |
I | koźlęci(e)m | koźlęty |
L | koźlętach |
sg N koźlę (4). ◊ G koźlęcia (3). ◊ D koźlęciu (1). ◊ A koźlę (7). ◊ I koźlęci(e)m (2). ◊ pl N koźlęta (6). ◊ G koźląt (4). ◊ A koźlęta (1). ◊ I koźlęty (2). ◊ L koźlętach (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
W połączeniach szeregowych (3): Dał im obfitość oliwy s kámieniá twárdego/ [...] Cielcow/ koźląt/ młodych iágniąt/ bydlá rozlicżnego LubPs gg4; Mącz 271a; CzechEp 362.
W porównaniach (2): żonká mieſzka z námi/ Y z onymi máłemi/ ſwymi błazenkámi. Co ſkacżą by Kozlętá/ á záwżdy kugluią RejZwierz 135; BibRadz Iudic 14/6.
W połączeniach szeregowych (3) : Będzieli tego potrzebá/ Cielce/ Báránki/ y Koźlęthá [et vitulos, et agnos, et hoedos]/ ná zupełną offiárę Bogu Niebieſkiemu/ [...] niechay im będą dáne ná káżdy dźień Leop 1.Esdr 6/9; BudBib I 36b marg [2 r.].
TZ