Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KRA

Następne hasło: KRABIA »

[KRAB sb m

kråb, krab-.

Fleksja

	sg	pl
N	kråb
G	krabu	krab(o)w
A		kraby

sg N kråb. ◊ G krabu. ◊ pl G krab(o)w. ◊ A kraby.

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

1. [zool. Brachyura, krab; skorupiak przeważnie morski z rzędu dziesięcionogów (Decapoda) o ciele pokrytym silnie zwapniałym pancerzem, jadalny]
2. [zool. Echinus esculentus L. (Rost: estynus); jeżowiec jadalny, zwierzę morskie należące do typu szkarłupni (Echino dermata)]

1. zool. Brachyura, krab; skorupiak przeważnie morski z rzędu dziesięcionogów (Decapoda) o ciele pokrytym silnie zwapniałym pancerzem, jadalny: Dochody Morza Małego [...] od 10 wat na kraby, od których płacą per gr. 5, cżyni in summa mc. 2/10 LustrPom 118.

2. zool. Echinus esculentus L. (Rost: estynus); jeżowiec jadalny, zwierzę morskie należące do typu szkarłupni (Echino dermata): Ieżokrab. Eſtinus. Hechelkrább [Eſtinis FalZioł IV 34a] [...] Tento Krab iaſth tak mocny/ iże gdy ſie chwyći okrętu ná dwu ſtu ſtop/ tedy go zátrzyma SienHerb [316]b; Ież Morski. Echinus marinus. Meer Igel. [...] Tego Krábu [Tego Echynuſa FalZioł IV 34b] ſkorá ſurowa bywa przymieſzána lekárſtwu ku ſwierzbowi przypráwnemu. SienHerb 317a, D4#, K2#v.

Synonimy: 2. echynus, »jeż morski«, jeżokrab.]