Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KWATERECZKA

Następne hasło: [KWATERKOWY] »

KWATERKA (3) sb f

ku- (2), qu- (1).

-a- (1), [-å-]; końcowe a jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja

	sg
N	kwaterka
G	kwåtyrki
A	kwaterkę

sg N kwaterka (1). ◊ [G kwåtyrki.] ◊ A kwaterkę (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Znaczenia

1. Miara objętości ciał płynnych lub sypkich, jedna czwarta litra, naczynie o tej pojemności (3)
2. [Dem. od „kwatera” ‘czworokątna część okna’]
3. [Dem. od „kwatera” ‘kawałek futra, częśe błamu’]

1. Miara objętości ciał płynnych lub sypkich, jedna czwarta litra, naczynie o tej pojemności; selibra Cn (3); sunt in domo quinque sthofi olba quaterka ZapMaz II Ł 1/70r.

kwaterka czego (2): Ktory wziąwſy báránká zá grzech y kuáterkę oleiu [sextarium olei]/ y podnieſie wſićko poſpołu Leop Lev 14/24, Lev 14/21.

[Wyrażenie: »poł kwatyrki«: Toż też cżyni ſok liśćia brzoſkiniowego/ gdy go kto ná cżżo poł quatirki wypije. SienHerb 501b.]

2. [Dem. od „kwatera” ‘czworokątna część okna’: Kwáterká/ Transenna. Volck lii4v; Transenna, ein klein fenſter oder gatter. [...] okienko/ kwáterká/ álbo kratká. Volck 672.]

3. [Dem. od „kwatera” ‘kawałek futra, częśe błamu’: kwatyrka gronostajkowego podłego futra za fl. 3 InwMieszcz 1591 nr 284. ]

Synonim: 1. czwartka.

Cf [KWARTET], KWATERA