« Poprzednie hasło: LĄC SIĘ | Następne hasło: LĄDOWAĆ » |
LĄD (26) sb m
ląd (23), land (3); ląd KlonŻal, Calep, GostGosp, CiekPotr, KlonFlis (19); land SarnStat (3).
sg | |
---|---|
N | ląd |
G | lądu |
A | ląd |
I | lądem |
L | lądzie |
sg N ląd (2). ◊ G lądu (8). ◊ A ląd (4). ◊ I lądem (6); -em (3), -(e)m (3). ◊ L lądzie (6).
Sł stp brak, Cn s.v. ryba lądowa; wysep wodą nie obeszły, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) ‒ XVIII w.
I sg w funkcji okolicznika sposobu »lądem« (4): a z Narwie [mógłby wojsko przywieźć] [...] zá ſześć dni, czegoby zá ſześć niedźiél landem niemógł ſpráwić. SarnStat 135; Któré towáry do Gdanſká puſczáć máią landem, a któré wodą. SarnStat 1131, 134; KlonFlis D3v.
W przeciwstawieniach: »ląd ... morze (2), woda (2), głębia« (5): Calep 362a; SarnStat 1131; CiekPotr 71; Choć ich mógł lądem rátowáć w przygodźie/ Nie bywſzy w wodźie. KlonFlis D3v; Iáko wybrzeże wychodźi w ląd/ tak tez przylądek ábo wbrzeże wychodźi w morze. KlonFlis H5v.
W charakterystycznych połączeniach: ląd niski, wysoki, znajomy; lądu dostać, dotykać się, dzierżeć, trzymać; do lądu przytknąć, tratować; na ląd wystawić [co]; w ląd wychodzić; lądem puszczać, sprawić; z lądem się rozstać; na lądzie mieszkać.
»na ląd wysieść« (1): Naprzod przyiecháliſmy morzem do Páryżá Od Málty. Tám wyśiadſzy ná ląd, náięliſmy Sobie koni CiekPotr 71.
Synonimy: brzeg, grunt, ziemia.
KN