[zaloguj się]
[pdf]

LETARG (1) sb m

letarg, [letargum].

Teksty nie oznaczają é; -å-, [-a-].

Fleksja
sg
G letårgu
A letargum
inne sg N a. I indecl - letargum

sg G letårgu. ◊ [A letargum. ◊ N a. I indecl letargum.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.

Stan głębokiego i długotrwałego snu, połączony z utratą świadomości; śpiączka [lethargus – zapomnienie BartBydg; ‒ śpiąca choroba, niemoc, gdy jeden ustawicznie a ustawicznie śpi nie mając żadnej pamięci o przeszłych rzeczach Mącz 189c; ‒ sen niezmierny i nad przyrodzenie, śpik, choroba Calep; śpiączka – lethargus, lethargicus morbus Cn]: [NEdzni á mizerni my ludzie ná świećie/ około práwy [!] zbáwienia náſzego: á práwie owym ieſteſmy podobni/ ktorzy ćierpią niemoc/ co ią Letárgum po Grecku zowią/ my śpiącką názwáć możemy. WujPosŚw 1584 492 (Linde); Czyni téż Cebula Letargum (marg) Cżyni Letargiam. (‒), to ieſt niemoc ſpánia/ ze człowiek vſtáwicznie ſpi choćia go budzą. UrzędowHerb 83b; Przećiw niemocy (marg) Spikowi. (‒)/ w którey vſtáwicznie śpią/ Letargum zową UrzędowHerb 287a.]
Przen: Zapomnienie, zaniedbanie: W nędzy człowiek doſtánie gdy chce poćieſzenia/ Trudno gdy wſzytko k myśli nie ſtráćić baczenia. Skąd z letargu ſmutnego wrzod ſmáczny przychodźi/ Bo ſie to zdrowo widźi/ co nabárźiey ſzkodźi. SzarzRyt C3v.

Synonimy: gutta, »paraliż wielki«, »śpiąca choroba«, śpiączka, śpik, zachwat, zachwycenie.

Cf LITARIJA

KN