[zaloguj się]
[pdf]

ŁACZNĄĆ (11) vb impf

a jasne.

Fleksja
inf łacznąć
indicativus
praes
sg pl
1 łacznę
3 łacznie łaczną
praet
sg
3 m łacznął
conditionalis
sg
1 m bych łacznął

inf łacznąć (1). ◊ praes 1 sg łacznę (1). ◊ 3 sg łacznie (1). ◊ 3 pl łaczną (3). ◊ praet 3 sg m łacznął (3). ◊ con 1 sg m bych łacznął (1). ◊ part praes act łacznąc (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia
Pragnąć pokarmu; esurire Calep, Vulg (11): OpecŻyw 73v; PatKaz III 134; TarDuch B2; w młodych więcey ieſt ciepła przyrodzonego niżli w ſtarich á tak oni richley trawią, przeto też barziey y richley łacżną. GlabGad F6v; Acżbych łacżnął [si esuriero] nierzekęć abymi dał/ boć moj ieſt okrąg ſwiata WróbŻołt 49/12; Leop Luc 4/2; vyźrzał takież iedno drzewo z owocem/ á że łácżnął/ iadł owoc iego/ á wnetki záſie trąd z niego zginął HistRzym 63v; Calep 349a.

W przeciwstaweniach: »łacznąć ... karmić, nasycić« (2): Potym gdy cżterdzieſci dni ij nocy przeſſly/ lacżnąl [cum ieeunasset Vulg Matth 4/2] on ktory wſſytek ſwiat kármi ij żywi. OpecŻyw 37v; HistAl K2.

Szereg: »pragnąć a (i) łacznąć« (2): w piekle mieſzkáiący záwżdy prágną y łácżną/ á nigdy nie mogą być náſyceni. HistAl K2, K5.

Synoniny: głodnieć, głodzić się.

Formacje współrdzenne: nałacznąć się; łacznieć, złacznieć; łaknąć.

Cf ŁACZNĄCY, ŁACZNIENIE

JZ