« Poprzednie hasło: ŁAN | Następne hasło: ŁANCUCHOWY » |
ŁANCUCH (305) sb m
łancuch (302), lencuch (2), ancuch (1) [łącuch]; lencuch LibMal; łancuch : lencuch ZapWar (4 : 1); łancuch : ancuch ZbylPrzyg (2 : 1).
łancuch (145), łańcuch (140), łancuch a. łańcuch (20); łancuch BielŻyw (2), MiechGlab (3), MurzHist (3), MurzNT, Leop (11), BibRadz (6), OrzRozm, BielSat (2), BielSpr (5), WujJud, BudNT (7), Skarjedn, SkarŻyw (12), MWilkHist (7), KochPhaen (2), KochMRot, ReszPrz (2), ReszList (2), WerGośc (2), BielRozm (2), KmitaPsal, GostGosp (3), RybGęśli (2), WujNT (21), SarnStat; łańcuch FalZioł, March3, HistAl (10), KromRozm I, RejWiz (18), RejZwierz (4), KochSat, Mącz (18), SarnUzn, RejAp (6), GórnDworz (4), BiałKat, RejZwierc (15), RejPosWstaw, KochOdpr, StryjKron (3), KochJez, KochFr, KochPieś, GórnRozm; łancuch : łańcuch OpecŻyw (1 : 11), GroicPorz (1 : 1), BielKron (15 : 18), BudBib (6 : 1), ModrzBaz (1 : 10), GórnTroas (1 : 1), GrabowSet (1 : 1), LatHar (1 : 2), SiebRozmyśl (2 : 1), PowodPr (2 : 1),Przyg (1 : 2).
a jasne (w tym 2 r. błędne znakowanie); e z tekstu nie oznaczającego é.
sg | pl | du | |
---|---|---|---|
N | łancuch | łancuchy | |
G | łancucha | łancuchów | |
D | łancuch(o)m | ||
A | łancuch | łancuchy | |
I | łancuchem | łancuchy, łancuchami | łańcuchoma |
L | łancuchu | łancuchach, łancuchoch | |
V | łancuchu |
sg N łancuch (33). ◊ G łancucha (17). ◊ A łancuch (61). ◊ I łancuchem (31); -em (7), -(e)m (24). ◊ L łancuchu (33). ◊ V łancuchu (1). ◊ pl N łancuchy (21). ◊ G łancuchów (15); -ów (1) BiałKat, -ow (1) OpecŻyw, -(o)w (13). ◊ D łancuch(o)m (1). ◊ A łancuchy (32). ◊ I łancuchy (29), łancuchami (22); -y OpecŻyw, HistAl (6), BielKron (5), Mącz, RejZwierc, BietSpr, SkarJedn, KochPhaen, SkarKaz, SkarKazSej; -ami MurzHist, MurzNT, ModrzBaz, SkarŻyw, MWilkHist (4), StryjKron, ReszList (2); -y : -ami Leop (2 : 1), BibRadz (3 : 1), BudBib (1 : 1), BudNT (1 : 2), WujNT (3 : 6). ◊ L łancuchach (6), łancuchoch (2); -ach RejZwierc, ActReg, LatHar, PowodPr (2); -och BibRadz; -ach:-och BielKron (1 : 1); ~ -ach (3) LatHar, PowodPr (2), -åch (2) BielKron, RejZwierc, -(a)ch (1). ◊ du I (cum nm) łańcuchoma (1) BudBib Ier 52/11.
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
łancuch z czego (3): potym vkazał łáncuch s koſći ſloniowey ſpráwiony [cathena eburnea HistAl 31] HistAl A3; [św. Symeon] vplotſzy ſobie gruby łáncuch z pálmowego liśćia śćiągnął mocno lędzwie ſwoie/ ták iſz rány ſie ná ćiele pocżyniły SkarŻyw 29, 29.
W porównaniach (11): GórnDworz K4; ktoby ſie miał tárgnąć ná poććiwego á niewinnego cżłowieká iſcie też ten ſtoi zá pſá ná łáńcuchu. RejZwierc 135v; porzucili Mniſzy y Mniſzki kapice/ Kſięża Rewerendy/ wiárę/ wſtyd/ boiaźń wſzeláką złamawſzy: iákoby ie Lucyper z łáncuchá ſpuśćił ReszPrz 73. Cf »jako pies na łancuchu«.
W charakterystycznych połączeniach: łancuch zawlec (2); na łancuch nawiązać; z łancucha spuścić (2); łancuchem przykować się (2), spiąć, zewrzec, (z)wiązać (się) (4); na łancuchu uwięzać (4); łancuch długi, mocny, srebrny, wielki (2), wozowy, złoty (4), żelazny (7); łancuchem skowany, umocniony, uwiązan(y) (4), związany (2).
»łancuch, (albo) (w)rzeciądz« (3): NIektorzy mienią iże żydowie máią przyſyęgę czynić ná kſyęgach Moyzeſzowych/ przed ich Bożnicą/ ſtoiąc boſymi nogámi/ trzymáiąc łáńcuch álbo wrzećiądz/ kthorym drzwi v Bożnice záwieráią GroicPorz h3; Mącz 41b; Calep 1075a.
W charakterystycznych połączeniach: łancuchem spinać, uwiązany, związać; łancuchy ciemności, ogniste, piekielne; z łancucha spuszczony.
W połączeniach szeregowych (9): OpecŻyw 125v; ábowiem to co v innych ludźi ſzkodá/ łáncuch/ kłodá/ śmierć/ to v nas Polakow cześć wſzytko waży/ y dáleko więcey nád to wſzytko/ á tho w nas wiárá ſpráwuie OrzRozm Lv; In vinculis esse, W ciemnicy być/ álbo w kłódzie/ w pęcie w łáńcuchu w yętcwie [!] w żelezie, Mącz 497a, 162a; Páthrzayże czo ſą zá przypadki á czo ſą zá vbiory á inſtrumenthá iego/ Miecż/ kiy/ ſiekierá/ árkábuz/ ſáháydak/ plugáwy tárás/ pal/ ſzubienicá/ łáńcuch/ pęto/ y inych rozmáitych przypraw doſyć/ á ktoby ſie ich nálicżył. RejZwierc 79; StryjKron 442; GostGosp 12; SkarKaz 6a; SkarKazSej 705b.
W porównaniach (3): BiałKat 326; RejZwierc 87v; przystąpilismy do tego celu za obowiązkiem Vniey poczciwoscią, wiarą, cnotą iako lancuchem związani ActReg 30.
W charakterystycznych połączeniach: łancuch ciężki (2), drzewiany (2), okrutny, żelazny (4); w łancuchu (5).
»łancuch(y) połamać (a. złamać), potargać, rozrywać; z łancucha wyłamać się« = confringere a, dirupere catenam Vulg [szyk zmienny] (2 : 1 : 1; 1): Námileiſzy przyiacielu pſięmcię abyś potargáwſzy łáncuchy chciáł przyśc do nas/ a on by z wielką żądzą chciáł przyść ale łanczuchow połamać niemogł MurzHist K4; Leop Ier 28/12; ieden Litwin ktory niedawno ochrzćiwſzy ſię w Málborku mieſzkał/ dodał mu rády/ y naczynia/ iż ſię y z pętá/ y z łáńcuchá y z ſklepu zámurowánego wyłamał StryjKron 442; WujNT Mar 5/4.
»w łáncuchu siedzieć« (2): [kiedy Wolskowie napadli na Rzym] poſpolſtwo vbogie/ nie tylko do zbroie nie ſzli/ ále y rádzi byli nieprzyiacielowi/ mowiąc: lepiey nam Wolſkim ſłużyć/ niż domá w łáńcuchoch álbo w pęciech ſiedzyeć v Pátrycyuſow. BielKron 107; RejZwierc 148.
»uciec z łańcucha« (1): Vincula rumpere, Dobyc ſie z ciemnice/ vciec z łáńcuchá álbo z kłody. Mącz 497a.
»łancuch na ([czyją]) szyję włożyć« (6): OpecŻyw 107, 117, 118, 135v; łáńcuch żelazny ná ſzyię włożyli/ Krzyż ſrogi ná rámioná: potym prowádźili Przez wſzyſtko miáſto SiebRozmyśl H3v, I3v.
»w łáncuch włożyć« (2): Cathenas captivis indere, Yęte więźnie w łánchuch [!] wlożić álbo wſádźić. Mącz 92c, 421c.
»wsadzić (a. sadzać) [kogo] w łáncuch, do łańcucha« [szyk zmienny] (7 : 2): ZapWar 1503 nr 2022; przetoż był ięt odnich [Sokrates od pospólstwa] á wſadzon do łańczucha, gdzie trzydzieſci dni ſiedział. BielŻyw 54; Intendere vincula collo, W łáńcuch kogo wſádźić. Mącz 445a, 92c, 162a; BielKron [842]; GórnDworz S6v; WerGośc 247; GostGosp 14.
»łancuchem (a. łáncuchy) (z-, po)wiązać, związany (a. przywiązany)« = catenis alligare a. ligare a. vincire PolAnt, Vulg; catenare Mącz, Cn; catenis vinctus Vulg; catenarius Calep; concatenare, vincire Cn [szyk zmienny] (16 : 15): GDy Iudáſz vzrzál/ ono Iezuſa lańtzuchem związáwſſy na wiétnicę wiedziono/ aby go na ſmiertz oſądzono. OpecŻyw 118, 117, 118, 133v; MurzHist K4; MurzNT Mar 5/4; Leop 4.Reg 25/7, 2.Par 36/6; BibRadz ler 52/11, Act 12/6; BielKron 144v; Mącz 41b, 421c; BudBib 2.Par 36/6, Ps 149/8, Ier 52/11, 3.Esdr 1/39; BudNT Mar 5/4, Luc 8/29, Act 12/6; KochOdpr B; StryjKron 442; ActReg 30; Calep 172a; Nie ták był bolem teſkliwym tárgány/ W ſkáłę láncuchem śmiertnym przywiązány/ Zmyślny Protheus RybGęśli C4v; WujNT Mar 5/3, 4, Lue 8/29, Aet 12/6, s. 447, Act 21/33.
»w łáncuch pojmany« (1): Catenatus – W łáncuch poimany. Calep 172a.
»wiedzion w łańcuchu« (1): A gdy z miáſtá krol vciekał ná puſzcżą/ poiman y przywiedzyon przed krolá Bábilońſkiego/ tám mu dał wyłupić ocży [...] y ſlepo wiedzyon do Bábilonu w łáńcuchu. BielKron 95v.
»łancuch a (i, albo, ani) pęto« = catenae et compedies PolAnt, Vulg (17): ZapWar 1503 nr 2022; MurzNT Mar 5/4; BielKron 107; [kazał go nieść do jednego sklepu] y tám kazał go wſádźić w łáńcuch/ y w pętá/ y zámknąć kilkiem kłotek GórnDworz S6v, S8; BudBib Ps 149/8; Przeto iż cżęſto był wiązan łáncuchy y pęty/ ále ſię ná niem łáncuchy rwáły/ á pętá tárgáły/ y niemogł go żaden okroćić. BudNT Mar 5/4, Luc 8/29; StryjKron 12, 467; KochMRot C2; WerGośc 247, 250; WujNT Mar 5/4 [2 r.], Luc 8/29. [Ponadto w połączenia szeregowych 4 r.]
»powrozy i (abo) łáncuchy« (2): OpecŻyw 85; máłych złodźieiow w powrozách álbo łáńcuchách żeláznych trácą. a wielkim ſkaźcom R. P. w złotych łáńcuchách chodącym ſie kłániáią. PowodPr 79. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.].
»wieża albo łańcuch« (1): Bo zábije kto oycá dziatkam ſmętnym tho iuż onego zábitego áni onych dziathek rzadko y bárzo máło wſpomináią tylko o onego co w wieży álbo w łáńcuchu ſiedzi wſzyſcy ſie ſtáráią RejZwierc 148.
W przeciwstawieniach: »łancuch ... agaryk, wola« (2): gdzieby ſie też zuchfále ſzyrzyć álbo zápałić chciáły [szkodliwe występki ludzkie] więcz też miáſto ágáriku táráſu álbo łáńczuchá ná tho przyłożyć może RejZwierc 78v; iż bez tego ſam nád ſobą cżłowiek pánem być/ á wiązáć ſię ná iednym mieyſcu nie łáńcuchem/ ále wolą y rozumem może. SkarŻyw 29.
W przeciwstawieniach: »łancuch (złoty) ...powroz (2), łyko« (3): BielKron 227; zá wyſtępki zbytnie w ſtroiách/ dopuśćił Bog niewolſtwo/ w ktorym náltąpić miáło [...] miáſto miękkiego á koſztownego odźienia/ śiermięgá/ miáſto łáncuchow/ opáſánia koſztownego/ y drogiego záwieſzenia ábo Alzmántow/ łyká/ ſtrycżki/ á pętá żelázne PowodPr 84, 79.
W porównaniu (1): Synu moy/ ſłuchayże ćwicżenia oycá twoiego/ á nie odrzucay náuki mátki twoiey. Abowiem to będzye przypadkiem łáſki głowie twoiey/ y iáko łáńcuch koſztowny na ſzyi twoiey. RejPosWstaw [414].
W charakterystycznych połączeniach: łańcuch (na szyi) mieć, (przy)nosie (noszący) (7); łancuch na szyję obwinąć, włożyć (włożon jest) (2), wzdziać; łancuch na szyi świeci się, wisi (3); łancuchem ozdobić się, popisować się; chodzić w łancuchu.
»łańcuchy i manele« (1): Łáńcuchy y mánele tobie ſię mieć godźi/ Bo to nie ieſt vtrátá/ złoto ſię przygodźi. ZbylPrzyg B2.
»(nie tylko) pierścień, (ale i) łancuch; łancuch z pierzcieńmi« [szyk 1 : 2] (2 : 1): RejWiz 11v; Leop 1.Mach 13/37; A teraz tákie cżáſy náſtáły/ iż nietylko pierśćienie/ ále y łáńcuchy [non annulis modo, sed torquibus etiam] ládá kto nośi: á nietylko iuż mowię dobrzi choćia podłego ſtanu/ ále też y ruſianowie/ nierządnice/ wykrętácże práwni/ y lifnicy. ModrzBaz 51.
»ni perły ni łańcuchy« (1): Bo wierę do tey żadne nie pomogą bramy/ Ni perły ni łáńcuchy áni żadne kramy. RejWiz 16.
»łańcuchy albo zaponki« (1): Izali zápomni dziewicá vbioru ſwesgo? (y) oblubienicá klenotow ſwoich (marg) wedle niektorych/ łáncuchow/ (álbo) zaponek ſwoich. (‒) BudBib Ier 2/32.
Personifikacja (1): Pátrzayże záſię iż onego pozłoćiſtego by też/ iáko ono ſtára przypowieść/ nie vmiał y Kozie ogoná záwięzáć/ álić go ná vrzędy ſadzáią/ álić go iuż z rády nie wyganiay/ wyſtęṕcie wy ſzárzy/ ále thy pánie łáńcuchu możeſz zoſtáć/ á cżáſem go y w Rádzie poſádzą. RejZwierc 70v.
łancuch czego (3): wolnym [cię] vcżynił: dwá łáńcuchy/ boiázni y miłośći świeckiey/ ktorymiś/ iáko on Piotr/ od piekielnego Herodá był obćiążony/ pokruſzywſzy LatHar 675; Przywodźić was ma do zgody ten łáńcuch pokoiu [in vinculo pacis Vulg Eph 4/3]/ ktorym was Chryſtus IEZVS do iednośći związał. SkarKazSej 671a, 671b marg.
łancuch do czego (2): Są drugie łáńcuchy do ſpoienia pokoiu y zgody wáſzey/ z ſtrony miłey oyczyzny/ y korony tey mátki náſzey: ktoremi nas ſpina y wiąże SkarKazSej 672b, 671b.
W charakterystyeznych połączeniach: łancuch ciasny, mocny; łancuch bojaźni, miłości, pokoju (2), do spojenia, (do) zgody (3).
Synonimy: wrzeciądz; a. kajdany, okowy, pęto, powroz.
LW