NAGANA (14) sb f
Wszystkie a jasne.
Fleksja
|
sg |
N |
nagana |
G |
nagany |
A |
naganę |
sg N nagana (1). ◊ G nagany (12). ◊ A naganę (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.
Zarzut, przygana; skaza; obelga;
aculeus, culpatio, improbatio, macula, morsus, notatio, opprobrium, reprehensio, sugillatio, vellicatio, vituperatio Cn (14):
Ieſli tedy téy ſzpátnéy nágány chcą vydź Sąśiedźi náſzy Litwá/ [...] niechże ſye obróći ku iáſnośći ſwobody Króleſtwá Polſkiégo OrzQuin Q2v.
nagana w czym (1): Z Litwy ten wzięty do Polſki zá Páná, Ktoremu dána wielka w tym nágáná: Iż śierot płáczu y vbogich łkánia, [...] nie miał ná ſwey pieczy. KlonKr E4v.
W przeciwstawieniu: »wdzięczność ... nagana« (1): Doznaćie y wdzięcżnośći/ doznaćie nágány/ Bo rozne obycżáie máią rozne Pány. WisznTr 5.
W charakterystycznych połączeniach: nagany doznać, ujć; nagana dana.
Zwroty: »być bez nagany« =
esse inculpatum Modrz;
sine crimine esse PolAnt,
Vulg [
szyk zmienny] (
5):
BudNT Tit 1/6;
ModrzBaz 15;
CzechEp 76;
WujNT Tit 1/6;
Cándidaći v Rzymian w biáłych ſzátach chadzáli: znácząc, że bez nágány ich Elektcia byłá y ma bywáć SarnStat 1300.
praw. »naganę cierpieć« (1): Ale [gdy pojmują się] w równych ſtopniach nie ták nágánę ćiérpi vſtáwá Boża w tym, áby ſtárſza perſoná w vcżćiwośći byłá miáná. SarnStat 601.
Wyrażenie przyimkowe: »bez, przez nagany« =
emendate Calep (
9:
1):
[aby sędziowie] ſámi przez wſzelkiey nágány żyli/ [...] od wyſtępku o kthory drugiego ſądzą/ áby wolni byli GroicPorz dv,
114v;
Expolio ‒ Poleruie, wioſtrząm, doprawuie bez nagany. Calep 395a,
359a.
~ W charakterystycznym połączeniu: bez nagany żyć (2).
Szereg: »bez zmazy, bez nagany« (1): Roſkázuięć [...] ábyś záchował to roſkazánie bez zmázy/ bez nágány [sine macula, irreprehensibile] áż do przyſzćia Páná náſzego Iesu Chriſtá. WujNT 1.Tim 6/14. Cf »być bez nagany«. ~
Synonirny: makuła, przygana, przymowka, uszczypek.
Cf NAGANIENIE
LW