![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: NAKOŁO | Następne hasło: NAKOŃCZE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NAKONIECZNY (1) ai
Fleksja
A sg f nakonieczną.
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
Znajdujący się na końcu czegoś, tu: o ostatniej sylabie wyrazu:
W przeciwstawieniu: »pierwszy ... nakonieczny«: Aphȩreſis, kiedy piérwſzą literę odetną, vt pro contemnere, temnere diuos. Apocope, kiedy nákonieczną syllábę odetną SarnStat 1286.
Synonimy: konieczny, końcowy, ostateczny, ostatni.
ES