[zaloguj się]

NAŁOŻNICA (16) sb f

Pierwsze a pochylone, drugie jasne; teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
sg pl
N nåłożnica
G nåłożnice nåłożnic
A nåłożnicę

sg N nåłożnica (4).G nåłożnice (1).A nåłożnicę (1).pl G nåłożnic (10).

stp brak, Cn notuje, Linde XVI w.

Kobieta żyjąca z mężczyzną w pozamałżeńskim związku, kochanka, konkubina; concubina Cn, Vulg; amica, amicula, pellex, succuba Cn (16): Biſkupi nátym concylium [.., ] żadney zapowiedzi Boſkiey około małżeńſtwá kapłańskiego niewſpomináią [...] A nierządnych nałożnic chowáć dopuſztzáli KrowObr 232; Leop 2.Reg 16 arg; Abner przyſtąpił do nałożnice Saulowey Reſphy/ ktora byłá bárzo cudney oſoby. BielKron 69, 19v [2 r.], 72 [2 r.], 234, 428.
Szeregi: »miłośnica a nałożnica« (1): oto oná miłośnicá á náłożnicá iego [concubina eius]/ leży przede drzwiámi/ rośćiągnąwſſy ręce ná progu. Leop Iudic 19/27.

»żona i (a) nałożnica« (5): Przetho poiął ſobie [Dawid] więcey żon y nałożnic [concubinas] z Ieruſalem/ gdy iuż był wyſſedł z Hebron Leop 2.Reg 5/13; BielKron 19v, 78v, 83; z żon y nałożnic Sálomonowych y z pienia iego o miłośći ſkrytey y duchowney/ niełácno wziąć dobry [...] przykład SkarŻyw A5.

W przen (1):

W przeciwstawieniu: »nałożnica ... żona« (1): Káżde zebránie wſzelákiego kácerſtwá w kąćie siedzi/ nałożnicá ieſt nie żona vcżćiwa. SkarJedn 27.

Synonimy: cudzołożnica, fryjerka, gamratka, mercha.

DD