| « Poprzednie hasło: NAŁOŻYĆ | Następne hasło: NAŁUPIĆ » |
NAŁOŻYĆ SIĘ (25) vb pf
Zawsze sie.
a oraz o jasne.
| inf | nałożyć sie |
|---|
| praet | ||||
|---|---|---|---|---|
| sg | pl | |||
| 1 | m | -m nałożył sie | m pers | |
| 3 | m | nałożył sie | m pers | nałożyli sie |
| n | nałożyło sie | subst | nałożyły sie | |
| plusq | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | był sie nałożył |
| imperativus | |
|---|---|
| sg | |
| 3 | niechaj sie nałoży |
| conditionalis | ||||
|---|---|---|---|---|
| sg | pl | |||
| 3 | m | by sie nałożył | m pers | |
| n | subst | by sie nałożyły | ||
| con praet | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 1 | m pers | byśmy sie byli nałożyli |
inf nałożyć sie (6). ◊ fut 3 sg nałoży sie (5). ◊ praet 1 sg m -m nałożył sie (1). ◊ 3 sg m nałożył sie (3). ◊ n nałożyło sie (1). ◊ 3 pl m pers nałożyli sie (3). ◊ subst nałożyły sie (1). ◊ plusq 3 sg m był sie nałożył (1). ◊ imp 3 sg niechaj sie nałoży (1). ◊ con 3 sg m by sie nałożył (1). ◊ 3 pl subst by sie nałożyły (1). ◊ con praet 1 pl m pers byśmy sie byli nałożyli (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI ‒ XVII w. s.v. nakładać.
nałożyć się czego (4): Tego ſyná każy vcżyć/ Coć mu może z pożytkiem być/ Niechay ſie pracy náłoży/ Táć go nigdy nie zuboży. BierEz S2; Mącz 33c, 427b. Cf Zwrot.
nałożyć się czemu (5): Dawny go zwycżay zwyćiężył/ Iż ſie był [lew] mięſu náłożył BierEz R3; GlabGad L; Mącz 98b; SienLek 6. Cf Przysłowia.
nałożyć się w czym (3): ſynowye kthorzy zmłodu wroſkoſſnym wychowányu byli/ vrozſſy wyele ſie złego domyſlali/ gdy ye ná roſkoſz/ w kthorey ſie zá dzyećińſthwá nałożyli/ nye doſtawáło. GliczKsiąż E5v. Cf Przysłowia.
cum inf (11): FalZioł V 35; Nałog ieſt drugie przyrodzenie, przeto kto ſie nałożył za zdrowia wiele ieſć nie ſzkodzi mu y w niemoci GlabGad K6v, K6v; MiechGlab nlb 3; GliczKsiąż G7, K5v; Assuescere bella animis, Náłożyć ſie woyowáć. Mącz 427a, 36c, 427b [2 r.]; RejPos 65.
Synonimy: nawyknąć, nauczyć się, przyzwyczaić się.
Formacje współrdzenne cf ŁOŻYĆ.
DD