[zaloguj się]
[pdf]

NANIECIĆ (9) vb pf

a jasne; e prawdopodobnie pochylone (tak w niecić).

Fleksja
praet
pl
3 m pers naniécieli
imperativus
sg pl
2 naniéć naniéćcie
impersonalis
praet naniec(o)no
participia
part praet act naniéciwszy

fut 3 pl naniécą (1). ◊ praet 3 pl m pers naniécieli (1). ◊ imp 2 sg naniéć (1). ◊ 2 pl naniéćcie (1). ◊ part praet act naniéciwszy (4). ◊ impers praet naniec(o)no (1).

Sł stp: namiecić, Cn, Linde brak.

Znaczenia
Rozpalić, rozniecić (9):
Zwrot: »naniecić ogień« = accendere a. subicere ignem Vulg [w tym: w czym (4), około czego (1)] (9): MiechGlab *4v; y obłupiwſſy ſkorę oney offiáry/ zrąbią cżłonki w kęſy/ y ná niecą w ołtarzu ogień/ ſtos drew pierwey vłożywſſy Leop Lev 1/7, Luc 22/55; BielKron 322; o tę prawdę ktorey iá vcżę/ nánieććie ogień/ poydę ia ochotnie weń SkarŻyw 373, 576; Y gdy nániecono ogień wpuł dworu/ y śiedźieli około niego/ był Piotr wpośrodku onych LatHar 720; WujNT Luc 22/55; KmitaSpit C6.

Synonimy: napalić, rozpalić.

Formacje współrdzenne cf NIECIĆ.

Cf NANIECONY

TK