[zaloguj się]
[pdf]

NAPIERSIEŃ (3) sb m

a jasne; teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg pl
N napiersień
A napiersień napiersienie

sg N napiersień (2). ◊ [A napiersień.] ◊ pl A napiersienie (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Przepaska noszona na piersiach lub biodrach (3): Strophium ‒ Mętlik albo napierſien iaki na pierſiach białe głowę noſzą. Calep 1011b; Strophiarius ‒ Ten ktori napierſemie [!] robi. Calep 1011b; Ventrale ‒ Napierſien, załoga napierſi. Calep 1110a.
a. [Ozdobny płat tkaniny umieszczony na piersiach będący elementem rytualnego stroju kapłana, służący też do przenoszenia świętości: Secundum erat Ephot, id est, pectoral albo napyerſzien Glosy I nr 103/3.
Szereg: »pektorał albo napiersień«: Pektcorał theż (álbo Nápierſień) ſądu vdziáłaż [!] robotą ſſáchowáną Leop Ex 28/13 (Linde)].

Synonimy: a. pektorał, racyjonał.

Cf [NAPIERŚNICA], NAPIERŚNIK

TK