[zaloguj się]
[pdf]

NAPOMIENION (1) part pract pass pf

napomienion, [napomieniony, napomioniony].

a, pierwsze o oraz e jasne. ◊ W odmianie złożonej drugie o jasne. ◊ Odmiana niezłożona z tekstów nie oznaczających ó.

Fleksja
sg
mNnapomienion, napomieniony
pl
N m pers napomionieni

sg m N (praed) napomienion, [(attrib) napomieniony]. ◊ [pl N m pers (praed) napomionieni.]

Składnia dopełnienia sprawcy: napomienion od kogo.

Sł stp s.v. napomionąć, Cn, Linde brak.

Któremu powiedziano, że źle postąpił, skarcony: kyedy yeden drugyego obráźi/ á nápomyenyon od koſcyołá/ nye vſlucha/ tákyego [Chrystus] ku pogánom przyłącza/ á ták od zboru á koſcyołá krzeſciyáńſkyego odłącza. KromRozm III F4.
[Szereg: »przynauczon i napomienion«: Takowy niemocny ma być naprzod przynauczon y napomienion/ A potym ma być ochrczon UstKościel 178.]
a. [Ostrzeżony: Y napomioniony we snie szedł [Józef] w strony Galileyskie. SandMalEwan 26.]
b. [Wezwany do czego:

Ze zdaniem celowym [aby]: Ci [w jawnych grzechach nalezieni] im nawięcei napomionieny być maią/ aby [...] ſluſſnie pokutę czynili UstKościel 174v.]

Synonimy cf NAPOMNIONY.

Cf NAPOMIONĄĆ

DJ