[zaloguj się]
[pdf]

NAPOMNIANY (4) part praet pass pf

Fleksja

N pl m pers napomni(e)ni (4).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Ten, któremu powiedziano, jak należy lub jak nie należy postępować ze względu na skutki dobre lub złe, pouczony, przestrzeżony (4):

Ze zdaniem dopełnieniowym [aby, iż] (2): Ludźie świeccy/ [...] ieſli ſię vpiją/ niech będą nápomnieni/ iż pijánice kroleſtwá Bożego nie otrzymáią/ á iż opilſtwo zátráceniem ieſt WerGośc 268; Phil B4.

a. Wezwany, zachęcony do czego (2):

napomniany ku czemu (1): áby theż pierwey śie grzechow ſpowiedáli [ci, którzy bierzmowani być mają]/ á vpominienim Páſterſkim/ ku poſtom y ku nabożnych vcżynkow ſpráwowániu pobudzeni/ y nápomnieni byli KuczbKat 155.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): máią być wierni nápomnieni/ od namnieyſzego áż do nawiętſzego/ żeby mowili Paćierz y Kredo CzechEp 228.

Zwrot: »upomnienim pasterskim napomniany« (1): KuczbKat 155 cf napomniany ku czemu.
Szereg: »pobudzony i napomniany« (1): KuczbKat 155 cf napomniany ku czemu.

Synonimy: ostrzeżony, przestrzeżony.

Cf NAPOMNIEĆ, NAPOMNIONY

DJ