MALUCKI (11) ai
-c- (9), -dz- (2).
a jasne (w tym 2 r. błędne znakowanie).
Fleksja
sg |
m | N | malucki |
f | N | maluck(a) |
n | N | |
I | maluckim |
I | malucką |
I | maluckim |
L | |
L | malucki(e)j |
L | |
pl |
G |
maluckich |
A |
subst |
malucki(e) |
sg m N malucki (2). ◊ I maluckim (1). ◊ f N maluck(a) (1). ◊ [I malucką.] ◊ L malucki(e)j (3). ◊ n I maluckim (1). ◊ pl G maluckich (2). ◊ A subst malucki(e) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w. s.v. maluchny.
Intens. od „mały”:
I.
Określa wielkości niemierzalne: nieduży, niewielki, drobny (8):
1.
O rozmiarach przestrzennych (2):
KOmor ieſt robacżek iako y mucha maluczki FalZioł IV 29a.
W połączeniu z dem. (1): Drachma. Latine. Manipulus sive Donarium, Garść álbo málucki ſnopek/ álbo więzáneczká. Mącz [95]b.
2.
O czasie: krótki, krótkotrwały (2):
Pátrzże co mu ſie sſtáło w máludzkiey godzinie RejWiz 126.
W przeciwstawieniu: »malucki ... długi« (1): ModrzBaz 57 cf Wyrażenie.
Wyrażenie: »w maluckiej chwili« (1): Cżęſtokroć w máluckiey chwili [exiguo momento] giną te rzecży/ ktore zá długi cżás/ y wielkiemi pracámi były nábyte y otrzymáne. ModrzBaz 57.
3.
O wieku ludzkim: młody, niedorosły (o dzieciach) (3):
I sg w funkcji okolicznika czasu: »maluckim« = w dzieciństwie (1): Iákom ia grzeſznicá godną ſię zſtáłá cáłowáć iáſłecżká/ w ktorym Pan moy máludzkim płákał? SkarŻyw 140.
Wyrażenie: »maluckie dziatki« (2): Ktoryby práwi yednego s thych maluckich dzyatek zgorſſył/ potrzebá áby mu kámyeń młyńſki na ſſyyę záwyeſſono GliczKsiąż D7v, K.
4. O tekście: krótki (1): Ieſzcze ſprawa maluczka: dla zachowania od Powittrza [!] morowego. FalZioł V 73v.
5.
[O ilości: nieliczny:
Wyrażenie: »malucka liczba«: Potrzebá ábyś był miedzy máludzką á nieznácżną licżbą wybranych ználeżony NiemRepl C.
Szereg: »malucki a nieznaczny«: Cf Wyrażenie.]
II.
Określa wielkości niemierzalne (3):
1.
Mało ważny, błahy, nieistotny (2):
Wyrażenia: »rzecz malucka« (
1):
[Chrystus] w rzecży máluckiey y ſłuſzney (wedle ludzkiego rozſądku) pálcem tknąć niechćiał CzechEp 404.
»moim maluckim zdanim« (1): Przyſzły mi ku ręku Kxiążecżki o Lifflándckiey źiemi/ nieták wielkie/ iáko moim málutzkim zdánim potrzebne KwiatOpis A2v.
2. O ludziach: zajmujący niską pozycję w hierarchii społecznej; prosty, skromny, mało znaczący; w funkcji rzeczownika (1): Tyś yeſt Pan ſtrzegąc máluckich ſercá pokornego LubPs aa2.
Cf MALEŃKI, MALUCHNY, MALUCZEŃKI, MALUCZKI, MALUĆKI, [MALUNDY], MALUSI, [MALUSIENIECZKI], MALUSIEŃKI, MALUŚKI, [MALUTENIECZKI], MALUTKI, [MALUTURNY], MALUTY
RS