[zaloguj się]
[pdf]

MARJINES (2) sb m

marjines a. margines (2).

Fleksja

A sg a. pl (lat.) marjin(e)s (2).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Niezapisany brzeg jakiegoś pisma [margo ‒ krawądź, kraj którejkolwiek rzeczy; margo propie dicitur extremitas folii vel paginae, unde dicimus in margine adscripsi – przypisałem na brzegu karty Mącz 210a] (2): Thy ſłowá wzięte ſą z Ezáiaſzá/ [...] co okázuie nie tylko quotizátia ná márgines/ ále y ſáme ſłowá. SarnUzn G4v, C6v.

Synonimy: brzeg, kraj.

Cf [MARJINAŁ]

AL