[zaloguj się]
[pdf]

MĄDO (2) sb n

mądo (2), [mudo].

Fleksja
sg pl du
G muda
A mudo mudy mądzie

[sg G muda. ◊ A mudo. ◊ pl A mudy.] ◊ du A mądzie (2).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.; poza tym XVII w.: mąda.

Męski gruczoł płciowy, jądro (2): Ieſli mię chce miéć ſczęsćie w tym nierządźie/ Niech mi da wedle proporciiéy mądźie. KochFr 58, 25; [Takież gdy [koń] inákſzy chod ma niżli inſze konie/ ábo moſzny ma bárzo wielkie/ ábo też mudy záwſze pow[i]ſłe/ ná tákim ſtátecżnemu cżłowieku ieźdźić ieſt ku lekkośći Cresc 1571 526 (Linde)].
[Szereg: »mudo albo jaje«: ktoby chćiał áby mu krowá ſámcá vrodźiłá/ tedy bykowi ktorego maſz przypuśćić záwiezáć [!] maſz lewe mudo álbo iáie/ á na ſamycę tedy práwe záwiąż/ bowiem z práwego mudá plemię ſámcowe pochodźi/ á z lewego ná ſámicę. Cresc 1571 549 (Linde).]

Synonim: jaje.

Cf MĄDRO, MĄDZIE

ZZa