Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [MĘTLICZEK]

Następne hasło: MĘTNIE »

MĘTLIK (4) sb m

mętlik (2), metlik (2), [mentlik, mantlik]; mętlik BielRozm; mętlik : metlik Calep (1 : 2).

Fleksja

	sg	pl
N	mętlik
A		mantliki

sg N mętlik (4). ◊ [pl A mantliki.]

Sł stp w innym znaczeniu, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

Dem. od „mantel, mentel”: krótki płaszczyk, pelerynka (4)

Dem. od „mantel, mentel”: krótki płaszczyk, pelerynka; amiculum Calep, Cn; palliolum, strophium Calep; amictorium, calthula, feminarum vestis, lacerna, palla, pallula Cn (4): Iunkiery/ Sáltárelle/ Mętlik/ Inderaki/ Przywodzą ku vtrátam męże nieboraki. BielRozm 25; Amiculum – Metlik, płaſzcz. Calep 61a, [748]a, 1011b; [mantlik czarny, płótnem czarnym podszyty i z parą haftek śrzebrnych InwMieszcz 1566 nr 130; mentlik uterfinowy, suknem czarnym podszyty InwMieszcz 1572 nr 179, 1570 nr 160, 1573 nr 184, 187, 1575 nr 198, 1577 nr 214, 1581 nr 231; odeymie Paⁿ ozdobę trzewikow [...] y bryże y mántliki/ y podwicżki PowodSkarb Yyy3].

Synonimy: kitlik, płaszczyk, żupica.