[zaloguj się]
[pdf]

MINORYTA (5) sb m

Teksty nie oznaczają ó; a jasne.

Fleksja
sg pl
N minoryta minoryte
G minoryt(o)w
D minoryt(o)m
inne pl A (lat.) - minoritas

sg N minoryta (1). ◊ pl N minoryte (1) [zapis: -e]. ◊ G minoryt(o)w (1). ◊ D minoryt(o)m (1). ◊ (lat.) pl A minoritas (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Członek zakonu minorytów (tj. franciszkanów) założonego w 1210 r. przez św. Franciszka z Asyżu i nazwanego Ordo Fratrum Minorum (zakon braci mniejszych) (5): FRANCISZEK zá tzáſu Zumbryey Włoſkiey ziemie rodzić/ Regułę żebrátzą wymyſlił/ Mnichy tey Reguły Minoritás názwał KrowObr 135.
Wyrażenia: »mnich minoryta« [szyk 2:1] (3): Klará Pánná od Fránćiſſká náutzona y wyćwitzona/ [...] ſámá ſiebie/ y s ſwymi ſioſthrámi inſzymi Mniſſkámi/ poddáłá ſie Mnichom Minorytom w náukę y w ćwitzenie. KrowObr 135v; Minoryte Mniſzy ná dwie ſie Sekćie rozdzielili [...]. Iedni ſie kazáli zwáć obſeruantes/ Strzegący Reguły/ á drudzy Conuentuales KrowObr 137, 137.

»zakon minorytow« (1): roſkázował imieniem krolewſkim [...] Arcybiſkup Koloſeńſki/ imieniem Páweł Tomory/ zakonv Minorytow cżłowiek BielKron 305v. [Cf [król Jagiełło] vſtawił Biſkupem [...] Andrzeia Warzyło [...] z zakonu bratow mnieyſzich [fratrem ordinis minorum] ſwiętego Franciſka MiechGlab [88]].

Synonimy: »brat mniejszy świętego Franciszka«, franciszek, franciszkan.

AKtt