« Poprzednie hasło: MUZYK | Następne hasło: MUŻ » |
MUZYKA (152) sb f
-zy- (135), -zi- (9), -si- (6), -ży- (2).
sg | pl | |
---|---|---|
N | muzyka | muzyki |
G | muzyki | muzyk |
D | muzyce | |
A | muzykę | muzyki |
I | muzyką | muzykami |
L | muzyce | muzykach |
V | muzyko | muzyki |
sg N muzyka (52). ◊ G muzyki (40). ◊ D muzyce (2). ◊ A muzykę (21). ◊ I muzyką (11). ◊ L muzyce (11). ◊ V muzyko (1). ◊ pl N muzyki (5). ◊ G muzyk (1). ◊ A muzyki (4). ◊ I muzykami (1). ◊ L muzykach (2). ◊ V muzyki (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- 1. Wytwór grania na instrumencie muzycznym lub śpiewania; dźwięk, melodia
(122)
- a. Zapis nutowy melodii (1)
- 2. Muzykanci, kapela, orkiestra, zespół grających na instrumentach muzycznych (5)
- 3. Umiejętność, sztuka grania i śpiewania; nauka śpiewu i gry na instrumencie muzycznym (jedna z siedmiu nauk wyzwolonych) (23)
- 4. Instrumenty muzyczne (2)
muzyka czyja (5): Odyimi ode mnie zgiełk pieśni twoich/ y przypiewku muzyki twoiey nie będę słucháć [et cantica lyrarum tuarum non audiam]. BudBib Am 5/23; KochFr 67; V Syren ſnać głos cudny: tym ludźie zdradzáią/ Którzy ich nierozmyſlnie muzyki ſłucháią. PudłFr 49; PowodPr 10, 75.
W połączeniach szeregowych (10): Marias, Ieden z Satyrów który ſie Bogu Apollineſowi w ſpiewániu/ piskániu y ynſzych muſikách przećiwić chćiał Mącz 210c; rzekł bych ia/ że drugie zabáwy/ kthoremi ſie Dworzánin podług náznácżenia tych pánow páráć ma/ iáko ieſt grá/ taniec/ muzyká/ ſą rzecży lekkie/ prożne GórnDworz Ee2, Ee3, Kk4; CzechRozm 113; KochPs 68; SkarŻyw 552; CiekPotr C; PaxLiz Dv; Y weſela y śmiechy/ Muzyki wydworne/ Igrzyſká/ ſkoki/ Tańce y pieśni wyborne. Wſzytkie ſię bez odwłoki w dom ten ony poznośćie SkorWinsz A2.
W porównaniach (3): Ná gałkách pozłoćiſtych ſkrzypią powietrzniki/ By więc wierę miał ſłucháć oſobney muzyki. RejWiz 64; Leop Eccli 49/1; BibRadz Eccli 22/6.
W charakterystycznych połączeniach: muzyka jakakolwiek, naweselsza, nowa, osobna [= osobliwa], poczciwa (2), pomierna (4), przystojna [komu], rozkoszna, rozmaita (2), ucieszna, wszelka, wszeteczna (2), wymyślona; muzyki rozliczne; muzyka zdobi dworzanina, niewczasy ludzkie odpędza; czuć rozkosz z muzyki; muzyką serce swe rozweselić chcieć, zapalić się.
»(u)słyszeć muzykę; słuchać, słuchanie muzyki« = audire symphoniam et chorum Vulg [szyk zmienny] (4; 3 : 1): RejWiz 64; duſzá náſzá/ [...] kiedy muzykę ſłyſzy/ tho iáko ze ſnu/ oczkniewa ſie/ y bierze [...] pośiłek od niej ku potwirdzeniu mocy ſwoiey. GórnDworz Hv; Tákowa tedy roſkoſz/ s ſámego ſłuchánia muzyki/ przyſtoyna ieſt ſtárim ludziom. GórnDworz K2v, Bb4; iż gdy vſłyſzą ludzie thrąbienie y rozlicżne muzyki przed ſłupem onym/ áby pádli ná ſwe twárzy RejZwierc 205; KochJez A2v; PudłFr 49; WujNT Luc 15/25.
»głos, dźwięk muzyki« = sonitus, vox musicorum Vulg (2 : l): ktorey kolwiek godziny vſlyſſyćie dzwięk trąby/ Piſſcżałki/ Lutnie/ Fletniow/ y Arffy/ y Symffonału/ y wſſelákiey iney Muzyki/ pádniećie ná źiemię Leop Dan 3/15; BudBib l.Mach 9/41; PowodPr 74.
»muzyka z [ilu, a. jakich] głosow (składana)« (2): Muzyká z ſześći y ośmi głoſow ſkłádána/ ma w ſobie rożne głoſy: wyſokie/ niſkie/ mierne. SkarKazSej 676b, 676b marg.
»instrumenty, naczynie (a. naczynia) muzyki« = instrumenty muzyczne; instrumenta cantici a. musica PolAnt (8 : 2): Leop 2.Par 7/6; Krol ſtał v ſłupá w ſámem weſćiu/ á Kśiążętá y trębácze około niego/[...] śpiewaki też z instrumenty Muzyki [cantores cum instrumentis cantici (marg) musicis (‒)] ćwiczone ku chwaleniu BibRadz 2.Par 23/13; O vżywániu tych inſtrumentow muzyki/ iákie ma być w kościele Bożym pátrz w Pſálmie 33.v.2. BibRadz I 313c marg, Ier 52/18, Am 6/5; ná wymyśláli [!] ſobie nacżynia (rozmáitey) muzyki. BudBib Am 6/5, 1.Par 16/42, 2.Par 29/26, 27; PowodPr 75.
»muzyka nalepsza, nawdzięczniejsza« (1 : 1): Ktoraby też muzyká nawdzięcżnieyſza byłá/ Coby wżdy ludzkie myſli ſnádniey weſeliłá. RejFig Ccv, Ccv.
»wszelkiej muzyki mistrz« = Apollo (1): PRzybądź/ wſzelkiéy muzyki cny miſtrzu/ Apollo Do téy gromády z Lyrą/ á zágray weſoło. OstrEpit A2.
»muzyka niebieska« = melodie chórów czczących Boga w niebie (1): SkarŻyw 202 cf »muzyka, śpiewanie«.
»uszom przyjemna muzyka« (1): Sławy wielkiéy doſtáli cni RADZIWILOWIE Nie ná bieśiádach/ áni miedzy taneczniki/ Ani vſzóm przyiemnéy ſłucháiąc Muzyki: Ale w polu pod niebem goniąc Moſkwićiná/ Albo nieſpokoynégo ſtrzelcá Tátárzyná. KochJez A2v.
»muzyka świecka« (1): Náſzá Polſká pełna ieſt bieśiad/ w ktorych ſie niezlicżone obrázy Bogá dźieią: [,..] w poſty y cżáſy nabożne/ głoſy rozmáitych muzyk świeckich/ y ſáme kośćioły nápełniáią PowodPr 74.
»muzyka wesoła« (1): Brzmią wdźięcżne Lutnie/ złote Cytry: zgołá/ Káżda Muzyká w Polſzcże dźiś weſołá. GrochKal 18.
»muzyka i gędźba« (1): Muzykhę y wſzelką gędzbę w nienawiſci ma. FalZioł IV 6b.
»gra i muzyka« (1): ábychmy rozmáyćie chwaląc/ wyſlawiáli dobrodzieyſtwá páná ſwego á nietylko náſſym proſtym głoſem ale y rozmaite gry y muzyki ktemu przyłożywſſy. RejPs 137. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.].
»organy i muzyka« (1): Do kthorey Mſzy máło przed tym Witellianus Papieſz ſpiewak/ iáko onim piſzą/ Orgány y Muzykę przydał KrowObr 198v.
»muzyka, (i) pieśń (a. piosenka)« [szyk 4 : 1] (5): GórnDworz Bb4; Zadna Muſiká/ żadna pieśń przy bieśiedźie Wdźięczniéy mu w vchu nie brzmi/ iáko bluźnienié Przećiw pánu KochPs 15; Muzyká będzie/ pieśni téż doſtánie KochFr 8; Plato powiedźiał iż zá odmiáną/ Mużyki/ zá odmiáną pieśni (co ſię zda fráſzka) y Rzeczpoſpolita odmienić ſię muśi. GórnRozm C4; SkarKaz 576a. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.].
»muzyka, (a, i) śpiewanie (a. pienie)« [szyk 5 : 2] (6 : 1): A ći ſpráwiwſſy ſie ktorzy byli tobie powinni dziękowáć wyſzli przećiwko tobie iedni zſpiewániem drudzy zrozmáitą muzyką/ á około nich pánny zewſſech ſtron ná bębniech brząkaiące RejPs 99; Nyc ſercá dobrego w roskoſzy wychowánego richliey nie zeymie yáko Muſiká á ſpiewánie. Mącz 132a, 131b; w chorobie oney wykładał piſanim pienia Sálámonowe. Práwie ná cżás gdy ſię ſam do pienia onego gornego y niebieſkiey muzyki gotował. SkarŻyw 202, 179; Calep 682b; Drugim ſłowo twoie ieſt zá śpiewánie y muzykę SkarKaz )(3. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.].
»taniec (a. tańce), (i) muzyka« [szyk 3 : 2] (5): iáko muziká/ thaniecz/ miłość/ w lećiwym cżłowiecże/ więtſze błazeńſtwo ieſt/ niż co inego GórnDworz Kkv, K3v, Gg7v; StryjKron 427; Lecz gdy przychodząc był blizko domu/ vſłyſzał muzykę y tańce [audivit symphoniam et chorum]. WujNT Luc 15/25. [Ponadto w połączeniach szeregowych 6 r.].
»muzyki i tryumfy« (1): Kiedy ćię/ Pánno święta/ w niebo prowadźili/ Iákie tám muzyki y téż tryumphy były? SiebRozmyśl K4v.
»muzykę umieć; w muzyce (a. nauce muzyki) się ćwiczyć, ćwiczony (a. biegły), nauczony; muzyki się uczyć« [szyk zmienny] (5 : 2 : 2 : 1; 1): Cżlowiek bywa navcżony w gwiazdarzkiey navcze/ w muzycze/ w dzalaniu licżby/ w rozmierzaniu rzecży trudnych FalZioł V 51v; ktory cżłowiek ma być dobrze wychowány/ temu trzebá żeby y muzykę vmiał. GórnDworz H2; Ini wieldzy Hetmánie ſtárzy/ [...] byli w muzyce ćwicżeni/ á kto iey nie vmiał/[...] podley hnet o nim rozumiano. GórnDworz H2v, Bb7v, K2v, X4; Przydano też Kántory/ ktorziby młodźieńce w náuce Muziki [in studio musices]/ y w inſzych náukách Máthemátyckich ćwicżyli ModrzBaz 132; Muzykę teſz dobrze vmiał/ y ná niektorych inſtrumenćiech/ [...] grawał. SkarŻyw 507, 507 marg, 575; między inſzym ćwiczeniém któré dźieći miéwáły/ kazano im y Muzykę vmieć/ ták wiele dla przyſtoynéy roſkoſzy/[...] iáko ſnadź więcéy dla poſtánowiénia dobrych obyczáiów KochWr 38.
»do muzyki się przysiąść« (1): pocżcżon thym był od niey [od paniej]/ żeby ſie/ ábo do muziki przyſiadł/ ábo táńcował/ ábo wdy rozmową ſie iáką s pánnámi báwił GórnDworz D6v.
Synonimy: 1. melodyja, piosnka, pieśń; 2. muzyk.
IM