[zaloguj się]
[pdf]

NASADKA (1) sb f

nasadka, [nasiadka (?)].

W pierwszym a wahania, drugie pochylone.

Fleksja
sg pl
G nasådek
A nasådkę

sg A nasådkę. ◊ [pl G nasådek. ◊ A nasiådki.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Znaczenia
Zasadzka: Co gdy vſłyſzał śieſtrzeniec Páwłow tę náſadkę [Żydów na św. Pawła] [cum audisset filius sororis Pauli insidias]/ przybieżawſzy y wſzedſzy do obozu opowiedźiał Pawłowi. WujNT Act 23/16.
[Zwrot: »nasiadki stroić«: Liſzki tchórze y inſze źwierzętá ná kury bárzo ważą/ przeto trzebá ie ná noc w ich śiadłach zámykáć dla ſzkody/ á ná tákie źwierzętá naśiadki ſtroić Cresc 1571 582 (Linde).]
a. [O wypowiedzi:

W połączeniu szeregowym: (marg) Dwie rzeczi máią wſobie ti kſięgi/ okazánie prawdi i zborzenie fałſſu. (‒). Przitim prawdziwe zgánienie/ i zepſowánie wſſiſtkich naſádek/ fortelow/ i wiwodow omilnich/ ktorich dawno i teraz vżiwáią przećiwnici. FarnZnaj B4.]

Synonimy: fortel, hanszlak, kluczka, kunszt, praktyka, przemysł, sztuka, wymysł, zasada, zasadzka,

DJ