[zaloguj się]
[pdf]

NASTROGA (2) sb f

nastroga (1), nastrnoga (1); nastroga BielKron; nastrnoga KromRozm I.

Pierwsze a pochylone; teksty nie oznaczają ó.

Fleksja
sg pl
G nåstrogi nåstr(o)g
D nåstrodze
I nåstrogą

sg G nåstrogi (1). ◊ [D nåstrodze. ◊ I nåstrogą.] ◊ pl G nåstr(o)g (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII(XVIII) w.

Pokarm umieszczany w pułapkach, na wędkach itp. w celu zwabienia zwierząt; przynęta (2): Y ryby wędki by nye bráły/ by naſtrnogi nyebyło. KromRozm I [L3]; [á to gdy ták będą [klatki] przypráwiony iż tám náśienia wſypawſzy dźwirki zwirzchu ſpadáiące ták naſtrożyſz/ iż ſkoro ptak do náśienia zleći/ nátychmiaſt ruſzywſzy naſtrogi/ dźwirki ná śię obali/ á ták śię tám zamknie Cresc 1571 639 (Linde); Drudzy deſkę z wagą przypráwiaią/ po ktorey wilk ku naſtrodze idąc przeważy śię gdy ku końcu przyydźie/ á ták w doł ſpádnie. Cresc 1571 639 (Linde)].

[W porównaniu: á iáko rybá pod naſtrogą wędę/ thák y mizerny ſwiát pod tymi łákociámi y ponętámi zátrácenie bierze y połyka. GrzegŻarnPos 1582 707 (Linde).]

Przen (1):
Wyrażenie: »nastrogi nieprzyjacielskie« (1): cudzoziemcow nie więcey miłuy nád ſwe obywátele/ chroń ſie naſtrog nieprzyiaćielſkich/ wzgardź dary/ y pochlepſtwá BielKron 258.

Synonimy: nęta, ponęta, przynęta.

JR