« Poprzednie hasło: [NASYCANIE] | Następne hasło: 2. (NASYCENIE) » |
1. NASYCENIE (37) sb n
a oraz pierwsze e jasne; końcowe e z tekstów nie oznaczających é oraz -é.
sg | |
---|---|
N | nasyceni(e) |
G | nasyceniå |
D | nasyceniu |
A | nasyceni(e) |
I | nasycenim, nasyceni(e)m |
L | nasyceniu |
sg N nasyceni(e) (8). ◊ G nasyceniå (11). ◊ D nasyceniu (6). ◊ A nasyceni(e) (6). ◊ I nasycenim (3) OpecŻyw, KrowObr (2), nasyceni(e)m (1) LatHar. ◊ L nasyceniu (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu; poza tym w objaśnieniu s.v. nasyt.
W przeciwstawieniu: »nasycenie ... łaknienie« (1): wſzędy y we wſzythkich rzeczách ieſtem náucżony/ y ku náſyceniu/ y ku łáknieniu to ieſt/ ták obfitowáć iáko y niedoſtátek cierpieć [et satiari, et esurire, et abundare, et penuriam pati]. BibRadz Philipp 4/12.
»nie znać nasycenia« (1): A (ktemu) [są] pśi obżárliwi/ nie znáią náſycenia [nesciunt saturitatem] BudBib Is 56/11.
nasycenie czego (1): A Pan to [zasadę: oko za oko, ząb za ząb] nápráwuie/ vkázuiąc/ że to nie vſtáwiono ná prágnienie y náſycenie pomſty: ále ná ſpráwiedliwóść. SkarKaz 311b.
nasycenie czego [= czym] (5): Náſycenie docżeſnych y wiecżnych dobr záwżdy ſpráwiedliwi otrzimáyą. LubPs D4 marg; KrowObr 97v, 98; Iż ieſliżeby on nas opuśćił bez opátrznośći ſwoiey ſwiętey/ á náſycenia dobrodzieyſtw y miłoſierdzia ſwego ſwiętego/ [...] pewniebychmy wytrwáć nie mogli RejPos 182, 183v.
nasycenie z czego (1): proſſę rácz vſkromić vſtá moie/ áby ſie nigdy ná wſſetheczne ſlowá niewyćiągáły/ á iżby też nieprágnęły ſtego náſycenia co by ſie miáło z iákich wydartkow vmnożyć: RejPs 209.
W połączeniu szeregowym (1): ty y z Synem Twoim y z Duchem S. ieſteś Swiętym twoim świátłośćią práwą/ náſyceniem doſkonáłym/ weſelem wiecżnym/ kochániem zupełnym/ y wiekuiſtą ſzcżęśliwośćią LatHar 225.
»napatrzeć się aż do nasycenia« (1): [którzy w rzeczypospolitej dobry rząd uczynili] nápátrzyli ſie aż do náſycenia rządu dobrégo/ y bona Domini in terra viuentium, doſtáli ſie do rádośći wiecznych. SarnStat *3v.
»pragnienie i nasycenie« (1): SkarKaz 311b cf nasyczego.
»pożywać Ciała ku nasyceniu« (1): Oycże namileyſzy. Rácż nam poświęćić ten ſtoł w Kryſtu vmęczonym/ Że pożywamy ſpołu w pożegnániu świętym; Ciáłá ku náſyceniu ArtKanc T10v.
»dostatnie nasycenie« (1): Będźie dawał [Pan Bóg] deſzcż ná źiemię wáſzę wedłuk potrzeby/ y pogody żebyśćie zbieráli zbożá y wino/ y oley/ y śiáno ſpoł ná páſtwę bydłu/ y wſzytko cobyśćie mieli ieść w doſtátnim náſyceniu. KołakSzczęśl B3.
Synonimy: 2. napełnienie; 4. pokarm, żywność.
Cf NASYCIĆ, NASYCIĆ SIĘ, 1. [NIENASYCENIE]
DJ