[zaloguj się]
[pdf]

NATARGNIONY (5) part praet pass pf

Oba a oraz o jasne.

Fleksja
sg
fN nNnatargnion(e)
G Gnatargnion(e)go
Anatargnioną A

sg f A natargnioną (1). ◊ n N natargnion(e) (2). ◊ G natargnion(e)go (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (dwa z niżej notowanych przykładów) s.v. natargać.

Naruszony, nadwerężony, uszkodzony; affectus, comminutus, depressus Mącz (5): Comminutae opes et depressae, Podeſzłe nátárgnione bogáctwo. Mącz 223b.
Wyrażenie: »natargnione zdrowie« (2): Valetudinarius, Chory/ częſto á gęſto choruyący/ nátárgnionego zdrowia. Mącz 474c, 114c.
Przen (2): [człowiek] przykazánia będźie ſtrzegł iego/ nie máiąc ſumnienia nátárgnionego. ArtKanc N13v.

W przeciwstawieniu: »dobry ... natargniony« (1): Audire minus commode, Nie owſzeki dobrą sławę mieć ále nátárgnioną. Mącz 19d.

Synonimy: naruszony, osłabiały, osłabiony.

DD, JR