[zaloguj się]
[pdf]

NAWIDZIEĆ (3) vb impf

nå- (2) Mącz, BudBib, na- (1) OrzRozm; e z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
inf nawidzieć
indicativus
praes
sg pl
1 nawidzę
3 nawidzą

inf nawidzieć (1). ◊ praes 1 sg nawidzę (1). ◊ 3 pl nawidzą (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.

1. Bardzo lubić, kochać, znajdować upodobanie; acquiescere, amare, condelectari, conquiescere, deditum esse, delectari, est [alicui] in a. pro deliciis, gaudere, habere voluptati a. studio, in amore est [alicui], in a. pro deliciis habere, oblectari, pasci Cn (2):

nawidzieć kogo (1): kto może náwidźieć álbo lubić ſkępcá/ ſmrodá wiecznego OrzRozm Pv.

cum inf (1): wſzytcy ći ſą pśi niemi/ niemogą ſzcżekáć/ drzemią/ leżą/ nawidzą [diligentes] drzemáć. BudBib Is 56/10.

Szereg: »nawidzieć albo lubić« (1): OrzRozm Pv cf nawidzieć kogo.
2. Zazdrościć (1): Zelo, Latine Emulor, Nawidzę/ z nawiśći náśláduyę. Mącz 512c.

Synonimy: 1. kochać się, lubić, miłować; 2. zajrzeć, zawidować, zazdrościć.

Formacje współrdzenne cf WIDZIEĆ.

Cf NIENAWIDZIEĆ

RS