[zaloguj się]
[pdf]

NIEDOWCIPNOŚĆ (2) sb f

niedowcipność (1), niedochcipność (1); niedowcipnoáć LubPs; niedochcipność RejKupSekl.

e oraz oba o prawdopodobnie jasne (tak w nie-, dowcipny oraz -ość).

Fleksja
sg pl
D niedowcipności niedochcipnościam
A niedowcipności

[sg D niedowcipności.] ◊ pl D niedochcipnościam (1). ◊ A niedowcipności (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. dowcipność.

Brak rozumu, niepojętność [czyja] (2): Zeċ to dla tego czinie Folguyącz proſtoſciam y niedochcipnoſciám waſſjm/ aby naſproſtnieyſſy Cżłowiek mogł wyrozumieċz wolą Bożą RejKupSekl a3; Boże ty ſam wyedzyeć racżyſz me nyedowćipnośći/ A przed tobą nye ſą ſkryte moye nyepráwośći LubPs P6v; [Boc tak duch ś: naſzyi niedowćipności poradził/ że śię Euangeliſtowie ś: i inſzé piſma ś: ſpolnié dokładaią i wykładaią MurzNT 85v (Linde s.v. dowcipność)].

Cf DOWCIPNOŚĆ, NIEDOWCIP

AŻ