[zaloguj się]

NIEDWORNY (9) ai

W pisowni łącznej (6), w rozłącznej (3).

e oraz o jasne.

Fleksja
sg
mN fN nNniedworn(e)
G Gniedwornéj G
Aniedworn(e)go A A
pl
N m pers niedworni
subst niedworné
I n niedworn(e)mi

sg m A niedworn(e)go (3).f G niedwornéj (1).n N niedworn(e) (1).pl N m pers niedworni (1). subst niedworné (1).I n niedworn(e)mi (2).

stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.

Prosty, niewykwintny; incuriosus Cn (9): Marny łotrze coś vdziáłał/ Iżeś Mędrcá dwornym názwał: Kogożeś niedwornego znał/ Chcę ábych go tu oglądał. BierEz D2; ForCnR D; Ná któré [gody] póydę/ áczem nie dwornéy vrody. OstrEpit A3.
Wyrażenie: »niedworne (jest) słowo, pisanie« [szyk 2:2] (4): OpecŻyw 56; iákoby piſmo święte właśnie/ á bez ludzkich przyſad (choć nie dwornemi słowy) brzmiáło. BudNT przedm dv; Piſanie iego wſzyćiek kośćioł Boży/ do tego cżáſu oświeca/ ktore ácż ieſt wedle onych cżáſow w ſłowiech nie dworne/ ále rzecży wielkich y głębokich/ [...] pełne. SkarŻyw 201; SkorWinsz A3v.
Szereg:»prosty a niedworny« (1): a ſlowa boſkié niemaią nám bytz przykré/ [...] acżkoli niégdy widzą ſie nám bytz proſté a niedworné. OpecŻyw 56.
α. W funkcji rzeczownika (2): A coś to przywiodł zá chłopá? Ezop rzekł/ wſzákeś tego chćiał/ Byś niedwornego oglądał BierEz D2, D2.

Synonimy: gruby, niekunsztowny, prosty.

Cf DWORNY, NIEDWORSKI